Nvidia CEO Jensen Huang als god in Taiwan

De AI-hype is groot, net als Nvidia CEO Jensen Huang. Zoals een popster verschijnt hij op het toneel tijdens Computex. Overal paparazzi, welkom in Taiwan.

Nvidia zit in de spits van het AI-peloton. Niemand komt aan de hielen, hoe hard AMD of Intel ook maar proberen: de snelste chip (Blackwell) komt uit de stal van Nvidia. Tel daarbij het dominante CUDA-platform, de slimme overname van netwerkspecialist Mellanox in 2018, en Nvidia CEO Jensen Huang rekent zich rijk.

De hele wereld kijkt met afgunst naar Nvidia. Vandaag is het na Microsoft en het tweede meest waardevolle bedrijf ter wereld. Eergisteren stond Apple nog op plaats twee.

Een perfecte storm met Jensen in het midden. Tijdens Computex voelen we die storm heel sterk met paparazzi overal, fans die roepen om een handtekening en veiligheidsagenten die hem veilig overal brengen. We ontmoeten de man drie keer op evenveel dagen.

In een stadion

Zijn jaarlijkse keynote voor Computex start gebeurt in het NTU Sport Center, een stadion van een universiteit met ruimte voor 4.200 personen. Alles zat stampvol, allemaal fans, analisten, pers, aandeelhouders, geen zitje blijft vrij. Op elke stoel een Nvidia t-shirt voor de fans.

Je kan zeggen over de Nvidia CEO wat je wil, een keynote boeiend vertellen kan hij als de beste. Geen autocue achteraan de ruimte, Jensen weet wat hij wil vertellen en doet dat met veel passie en humor. Ondanks dat het event wereldwijd wordt gelivestreamd, charmeert hij de lokale bevolking met een paar zinnen Mandarijns tussendoor.

Jensen is geboren in Taiwan en doet voornamelijk business met TSMC, de Taiwanese chipgigant. Een van de belangrijkste boodschappen uit de twee uur durende keynote is het belang van Taiwan in het hele verhaal van Nvidia.

Gejuich, applaus, de man geniet zichtbaar. Lokale verhalen over een nachtmarkt waar je zeker naartoe moet en een anekdote rond een dame met een fruitstandje op die nachtmarkt. Het publiek smult.

Na afloop volgt een oorverdovend applaus. De tijd vloog voorbij. We hadden wat honger toen het startte om 19u, maar we beseften dat pas opnieuw om 21u. Een kwartier later duiken we de nachtmarkt in voor wat eten.

Iets later komt er een groep van vier achter ons zitten, allemaal in hun pas verkregen Nvidia t-shirts. Helaas hebben we de dame met het fruitstandje niet meer gevonden door het late uur.

Op de beursvloer

De volgende dag komen we toe op Computex en worden we verwelkomd door een muur van fotografen en cameramannen die hun toestel hoog in de lucht houden. We kunnen niet zien wie er wordt gevolgd, misschien de burgemeester of de president?

We proberen een foto op hoogte te nemen. Na een kort moment ‘Waar is Wally’ op onze foto’s zien we Jensen centraal staan met voor en achter hem veiligheidsmensen. Als een ware rockster beweegt hij door de twee hallen van Computex om de belangrijkste partners te bezoeken.

Iedereen roept om aandacht zodat Jensen kort naar hen kijkt voor een foto. Fans willen handtekeningen en proberen dichtbij te komen. Een vrouw biedt zelfs een stuk stof aan op haar borst om te vereeuwigen door Jensen. Hij blijft lachen, de volgende klant staat alweer klaar die Jensen en zijn mensenzee verwelkomt.

Flirten met de pers

In de namiddag krijgen we in een speciale sessie voor de pers een rustiger moment voor een vragenronde. In de ruimte zit ongeveer honderd man. Jensen arriveert een half uur te laat door zijn uitlopend beursbezoek. Ondanks dat de meesten een strak schema hebben aan interviews, mort niemand. Nvidia is en blijft de hoofdattractie.

Hij gaat zitten op een barkruk, maar daar draait hij telkens lichtjes naar rechts zodat hij tegen de muur spreekt. Jensen is niet groot, waardoor hij met zijn voet het draaien niet kan tegenhouden. Een hilarisch zicht dat hij ook zelf beseft en hartelijk mee kan lachen. Dan maar een gewone stoel.

Nadat de eerste vraag wordt gesteld, vraagt Jensen prompt naar wat eten. De arme man heeft amper ontbeten en kreeg door zijn drukke schema amper zes TicTac-muntjes. Hij krijgt een wrap met kalkoen en luistert opnieuw naar de vraag. Een minuut later mag het eten weg. Veel te droge kalkoen, geen mayonaise, hij moet nog een halve minuut naverteren om de droge kalkoen weg te krijgen. “Dit is hoe CEO’s worden gevoed: droge kalkoen en TicTac-muntjes”, zegt hij lachend. Deze man heeft eindeloos charisma.

Tussendoor blijft hij mopjes uitdelen, anekdotes vertellen, op geen enkel moment is hij zenuwachtig. Zelfs niet wanneer hij lachend benadrukt aan een journalist dat zij de laatste vraag krijgt, dat het een belangrijke moet zijn, en zij doodleuk een geopolitieke vraag stelt. Opnieuw iedereen plat van het lachen, maar Jensen antwoordt correct en neutraal. Op onze vragen over hoe hij naar een jaarlijkse cadans wil evolueren om AI-chips te bouwen en het hogere verbruik lees je hier.

Op het einde spurten heel wat journalisten naar voor om een handtekening te scoren. Du jamais vu.

Iedereen luistert

De reden waarom Jensen zo wordt aanbeden door zijn fans en wordt geapprecieerd door journalisten, is omdat hij oprecht is in alles wat doet. Hij richtte Nvidia op in 1993 en is tot op vandaag de enige CEO die het bedrijf ooit heeft gehad. Als dat bedrijf vandaag het tweede meest waardevolle is ter wereld na Microsoft, dan kan je alleen maar bewondering hebben voor de man.

Waar stopt dit? Het einde is nog niet in zicht. AI is stilaan de hype voorbij, iedereen wil chips van Nvidia. Ja, Intel en AMD hebben ook concurrerende chips aan een potentieel lagere prijs, maar het is de combinatie met CUDA dat Nvidia sterk maakt in het segment. De volledige stack is uitgebreid en biedt voor iedereen iets.

De kans is groot dat Nvidia binnenkort het meest waardevolle bedrijf ter wereld wordt. Met Jensen aan het roer is de sky the limit. Rockster, komiek, aimabel, iedereen hangt aan zijn lippen. Wij ook, want hij heeft potentieel de toekomst van de technologiewereld in handen.