Onderzoekers ontdekten een nieuwe methode om het hoge stroomverbruik van blauwe pixels in OLED’s te verlagen.
Een recent artikel gepubliceerd in Nature toont aan dat hyperfluorescerende OLED’s de energie om blauw weer te geven aanzienlijk kan verlagen. Deze methode baseert zich op twee moleculen die samenwerken, in plaats van te focussen op één molecule die aan alle vereisten moet voldoen. Door het verlagen van het stroomverbruik voor de blauwe pixels, zouden de pixels als een natuurlijk gevolg minder inbranden in het scherm. Het doel van dit onderzoek is een commercieel levensvatbare methode te vinden die een betere efficiëntie bereikt voor het blauwe deel van OLED’s. Deze techniek zit nog maar in de onderzoeksfase dus zal niet meteen op de markt verschijnen.
Blauw kost veel energie
OLED-schermen bevatten minuscule pixels die los van elkaar licht geven wanneer er stroom doorkomt. Iedere afzonderlijke pixel heeft dus zijn eigen lichtbron waardoor zwart ook écht zwart is, wat het contrast van het scherm verhoogt. Om verschillende kleurtinten tot stand te brengen, wordt er aan iedere pixel drie subpixels toegevoegd met elk één van de primaire kleuren: rood, groen en blauw. Het is die laatste kleur dat het hoogste stroomverbruik op zich neemt.
lees ook
OLED-monitoren kunnen snel goedkoper worden volgens nieuw rapport
“In wezen is het na tientallen jaren van inspanning niet mogelijk geweest om een blauw lichtuitstralend molecuul voor OLED’s te verkrijgen dat voldoet aan elke eigenschap die we tegelijkertijd zouden willen (efficiëntie, stabiliteit en kleurzuiverheid)”, legt Dr. Daniel Congrave, een co-auteur van het artikel, uit aan The Register.
Samenwerkende moleculen
Onderzoekers van verschillende universiteiten zochten naar een manier om het stroomverbruik van de blauwe kleur te doen dalen. Na te blijven zoeken naar het perfecte molecuul voor het uitzenden van blauw licht, gooide de onderzoekers het over een andere boeg. In plaats van te verwachten dat één enkel molecuul alle vereisten bereikt, wordt het werk verdeeld tussen verschillende moleculen die individueel goed werk leveren voor hun toegewezen deel. Deze oplossing wordt hyperfluorescentie genoemd.
Hyperfluorescentie bestaat uit twee belangrijke componenten, het sensibiliserende molecuul, die verwacht wordt efficiënt energie over te brengen naar de terminale zender, het emittermolecuul, die vervolgens een zuivere kleur afgeeft. “Een heel belangrijk ding met hyperfluorescentie is ervoor te zorgen dat de energie daadwerkelijk gaat waar je het wilt hebben, in de juiste volgorde,” vertelde Congrave aan The Register.
Hiervoor werd in het verleden een matrix gebruikt om te voorkomen dat energie verkeerd verdeeld werd. Onderzoekers omzeilden nu de noodzaak van die matrix door de terminale zender te isoleren met covalente inkapseling.
Vermindert inbrandprobleem
Deze nieuwe techniek zou ook het inbranden van de pixels verlagen, maar niet volledig doen verdwijnen. Dit was niet de opzet van het onderzoek, maar een natuurlijk gevolg van het verminderen van het energieverbruik. Dit onderzoek benadrukt het potentieel van deze hyperfluorescerende methode, maar dat wil niet zeggen dat het snel in de winkelrekken zal liggen.