Review Gigabyte Aero 15 XB: spelen of werken?

Met de Gigabyte Aero wil de Taiwanese hardwarespecialist creatieve professionals bekoren. Kan de fabrikant uit zijn gaming-keurslijf breken en de zakelijke markt aanspreken?

Gigabyte is bij ons geen bekende speler in de laptopmarkt. Pc-enthousiastelingen kennen het Taiwanese merk wel met dank aan zijn moederborden en grafische kaarten en ook in de minipc-markt beitelde Gigabyte een niche weg met zijn Brix-toestellen. Onder de Aorus-naam brengt Gigabyte sinds enkele jaren ook gaming-laptops op de markt. In de zakelijke markt is het aanbod echter beperkt. Gigabyte heeft geen klassieke workstations in zijn portfolio, maar bouwt wel een Aero-laptopreeks op maat van de creatieve professional. Wij gaan met de Gigabyte Aero 15 XB ( 2.199 euro inclusief btw) aan de slag.

Bolt in pak

Het eerste dat opvalt is het design. De Aero 15 ziet eruit als Usain Bolt in maatpak: de sobere klederdracht kan niet verhullen dat er meer aan de hand is. Gigabyte laat de gebruikelijke kleuren en scherpe hoeken waarmee we gaminglaptops associëren achterwege, maar de teruggeschroefde extravagantie en de dominantie van zwart en donkergrijs volstaan niet om het gaming-DNA te verstoppen. Aan de achterzijde van het scherm geeft het Aero-logo wit licht en daar kunnen we mee leven. We krabben wel in onze weelderige haardos wanneer midden onderaan het Aero-logo opnieuw in het oog springt. Hier plakt het als een nummerplaatje centraal op het toestel en wordt het opnieuw verlicht. De lijn tussen cool en kitch is dun maar dit zit wat ons betreft aan de verkeerde kant.

Aan de zijkant van het toestel vinden we vier klassieke USB A 3.1-poorten,  één enkele USB type C-aansluiting en één minidisplayport. Dat laatste is een vreemde keuze. Minidisplayport vereist een adapter naar een volwaardige displayport en als er toch een adapter nodig is, waarom dat niet gewoon voor een extra USB C-poort kiezen? Eén exemplaar vinden we hoe dan ook karig. HDMI (v2.0) tekent present, samen met 3,5 mm voor geluid en zelfs een volwaardige ethernetpoort. Dat zien we als een absoluut pluspunt.

Stevige bak

Rest ons nog te vermelden dat het design van de ventilatorroosters ook gaming schreeuwt in alle drie landstalen, al vinden we dat geen ramp. Smaken en kleuren verschillen maar over de bouwkwaliteit zelf kan geen discussie zijn. De aluminiumbehuizing van de Gigabyte Aero 15 is oersterk en geeft nergens mee.

De (RGB-verlichte) toetsen hebben niet zoveel travel, maar de feedback is perfect afgesteld voor een aangename en verrassend stille typervaring. Het touchpad voelt premium aan zoals je mag verwachten van een toestel in deze prijsklasse. Gigabyte is niet de enige fabrikant die de vingerafdruksensor in de touchpad verwerkt, maar die trend mag wat ons betreft ophouden: het ding zit in de weg. Plaats het ergens anders in de behuizing of onder de aan-uitknop.

Neushaar

Over dan naar de schermranden en die zijn heerlijk dun. Te dun zelfs, aangezien Gigabyte bovenaan geen webcam of Windows Hello IR-sensor kan inbouwen. De fabrikant kiest verkeerdelijk vorm boven functie en laat de webcam opklappen vanuit het toetsenbord. Het resultaat is een moeilijk positioneerbare camera die vanuit een vreselijke hoek vooral je neushaar in beeld brengt. Voor wie geregeld in videovergaderingen vertoeft, is dit simpelweg geen serieuze optie. Het klepje dat je over de webcam kan schuiven, beweegt overigens veel te stroef.

Voor wie geregeld in videovergaderingen vertoeft, is de webcam geen serieuze optie.

Tussen de schermranden in propt Gigabyte een klassiek 15,6 inch 16:9-display met in ons geval een Full HD-resolutie. Het scherm is mooi en kleurvast, zoals Gigabyte adverteert. De laptop rolt immers gekalibreerd uit de fabriek. Enkel de helderheid stelt een beetje teleur: 311 cd/m² is aan de nipte kant voor wie met zonlicht geconfronteerd wordt. Gelukkig is het display mat. Dat terzijde is het scherm van de Aero 15 perfect voor de creatieve professional met hoge vereisten inzake kleurechtheid.

Gigabyte gaat er nog prat op dat het scherm een refresh rate van 144 Hz heeft. Dat is niet echt relevant voor de professionele gebruiker, maar zal menig gamer ongetwijfeld bekoren. Het toont aan dat ontspanning in het DNA van deze laptop zit.

Binnenwerk

Binnenin de forse doos stopt Gigabyte een Intel Core i7-10750H-processor met zes rekenkernen en twaalf threads. De basiskloksnelheid bedraagt 2,6 GHz met een boostfrequentie tot 5 GHz. De cpu komt uit Intels 14 nm Comet Lake-reeks. De cpu wordt bijgestaan door 16 GB RAM en een 512 GB-SSD. Voor de grafische prestaties stopt Gigabyte een Nvidia GeForce RTX 2070 Super in het chassis.

Het hoeft niet de verbazen dat je met dergelijke hardware een heel eind geraakt. De laptop is snel over gans de lijn, al moeten we toch enkele kanttekeningen maken. Zo haalt de chip tijdens onze tests de 5 GHz niet. De cpu lijkt gethrottled op 4,2 GHz en dipt na ongeveer een halve minuut intensief zwoegen naar 2,85 GHz. Wil je renderen op deze bak, houdt er dan rekening mee dat voor langere workloads 2,85 GHz realistischer is dan de pieksnelheid. Dat is nog steeds boven de geadverteerde basisklok van Intel dus de koeling doet het lang niet slecht. Onze trommelvliezen moesten bovendien al luidere laptops trotseren. Het valt wel op dat ons testmodel onder beperkte belasting een heel zachte fluittoon laat ontsnappen. Geen ramp, wel een vermeldenswaardig schoonheidsfoutje.

Geen Quadro: voor- en nadeel

Verder doet de laptop wat hij moet. De Intel Core i7-cpu presteert beter dan de 6-core Intel Xeon E-2276M die Asus in de veel duurdere ProArt-studiobook propte en dat is zichtbaar in de benchmarkresultaten. De RTX 2070 Super is evenmin een doetje en laat zich gelden in grafisch georiënteerde workloads.

De gpu is één van de meer premium-exemplaren uit de stal van Nvidia, maar houd er rekening mee dat het niet om een Quadro-kaart gaat. Dat is goed nieuws voor wie na de werkuren wil gamen (wat aan maximale grafische instellingen in FHD kan op deze laptop), maar wie professionele suites draait die om ISV-certificering vragen komt in de problemen.

Uithoudingsvermogen

Over de autonomie van dit toestel kunnen we beknopt zijn: Gigabyte levert een krachtpatser af met stevige hardware en dat vraagt energie. Je kan volgens onze tests zo’n vijf uur zonder stopcontact en dat is lang niet slecht voor een laptop van dit kaliber. Die resultaten gelden vooral wanneer je iets lichter werk verzet. Drijf je deze laptop tot het uiterste, dan valt het uithoudingsvermogen van de batterij sterk terug.

De herlaadtijd ligt opnieuw in de lijn van verwachtingen. Op minder dan een uurtje is het accu opnieuw halfvol, op 80 procent batterijlading moet je bijna anderhalf uur wachten.

Net iets teveel gaming

Gigabyte noemt dit een compromisloze laptop voor wie niet wil kiezen tussen ontspanning en werk. Dat gevoel krijgen we ook bij dit toestel. Eigenlijk is de Aero 15 een gaminglaptop die zich wijselijk vermomd heeft als professioneel zakelijk toestel zodat je het ding zonder schroom in huis kan halen om op te werken. Dat gaat ook perfect, zolang je software geen Quadro-gpu vereist. Wil je daarna gamen, dan is er geen ‘ja maar’. Eigenlijk is de Aero pas na de werkuren volledig in zijn nopjes.

We snappen wat Gigabyte probeerde te doen, en vinden dat de laptopbouwer er grotendeels in is geslaagd. Ons grootste probleem is het design van de laptop. Om echt als professioneel toestel door het leven te gaan, ziet het er allemaal nog iets te gamerig uit. Is dat geen bezwaar, dan haal je een stevig en kwalitatief toestel in huis. Zolang je niet veel hoeft te videobellen.

Gigabyte Aero XB RP75: Intel Core i7-10750H, GeForce RTX 2070 Super, 16 GB RAM, 512 GB SSD, 15,6 inch mat scherm (1.920 x 1.080), 2,3 Kg – 2.199 euro inclusief btw.