Intel introduceert met de Xe Max een discrete grafische kaart gericht op laptops. De kaart heeft echter een heel specifiek nut en biedt geen meerwaarde voor gamers of gewone allround-gebruikers. Voor wie is het ding dan wel?
Intel heeft zijn zinnen gezet op de gpu- en acceleratormarkt waar Nvidia vandaag de plak zwaait. Het bedrijf sleutelt al enkele jaren aan een splinternieuwe eigen gpu-architectuur om ten oorlog te trekken: Xe. Met de lancering van de Xe Max-grafische kaart wordt duidelijk dat Intel de gpu-markt niet langs de voordeur wil binnenstormen, maar eerder langs een openstaand raam aan de achterzijde probeert binnen te sluipen.
Xe wat?
De Xe Max is in essentie de grafische component van de recent gelanceerde Tiger Lake-processors, maar dan als afzonderlijke chip. De graphics op de high end Tiger Lake-processors zouden instap-gpu’s zoals de MX 350 van Nvidia al evenaren of overtreffen, de claim voor de Xe Max is gelijkaardig. De kaart heeft dezelfde 96 Execution Units (UE’s) dan de versie geïntegreerd met de Intel Core i7-1185G7-processor maar heeft een hogere kloksnelheid en eigen geheugen.
Doordat de EU’s niet mee op de cpu-chip zitten, krijgt de Xe Max immers eigen koeling en dus een eigen TDP-budget, waar de graphics op de processor mee gelimiteerd zijn door het 25 watt-TDP van de cpu. De Xe Max heeft zo een kloksnelheid van 1,65 GHz vergeleken met de 1,35 GHz van de versie op de Core i7. Intel voorziet verder 4 GB aan RAM maar kiest vreemd genoeg voor LPDDR4X-geheugen en geen sneller grafische GDDR6-geheugen.
Nichekaart
Het resultaat is een kaart die nauwelijks beter presteert dan wat je van Intel al met een Tiger Lake-laptop krijgt. Toch wil de fabrikant de Xe Max integreren in Tiger Lake-toestellen. De kaart kan immers samenwerken met de grafische kant van de Tiger Lake-chip, al moet je daarbij niet aan AMD CrossFire of Nvidia SLI denken. De gpu’s werken alleen samen voor workloads die eenvoudig op te splitsen zijn.
Daarmee wordt meteen duidelijk waar Intel op richt met de Xe Max. De gpu is niet bedoeld voor gamers en zelfs niet voor allround-gebruikers, maar voor professionals met erg specifieke noden. De focus ligt op machine learning workloads of rendering. Video’s renderen is één van de sterktes van de combinatie van Tiger Lake met de Xe Max, met prestaties die zelfs hoger liggen dan wat laptops met een high end RTX 2080 van Nvidia kunnen voorleggen.
Boeiende strategie
Voor gamers is de kaart zo goed als waardeloos. Spellen kunnen geen gebruik maken van de geïntegreerde graphics samen met de Xe Max en draaien dus enkel op de iets snellere discrete gpu, wat net een handvol frames per seconde extra oplevert.
Intel hanteert een vreemde strategie met de Xe Max. De kaart heeft duidelijk een nut en blinkt uit wanneer je ze inzet voor het doel waarvoor ze werd ontwikkeld, maar dat doel is erg niche. Een grote impact verwachten we dan ook niet voor de kaart, maar dat is vermoedelijk ook niet de bedoeling van Intel. Het lijkt er meer op dat de fabrikant de Xe-architectuur gestaag wil uitrollen en optimaliseren, bij voorkeur met niche-toepassingen waarvoor weinig directe concurrentie bestaat.