In een frappante uitspraak tijdens een interview verkondigt de grote AI-baas van Microsoft een verrassend standpunt rond online-auteurswetgeving: hij lijkt niet echt in het bestaan ervan te geloven.
Mustafa Suleyman, CEO van het AI-departement van Microsoft, gelooft niet in auteursrechten op het internet. Dat blijkt uit een heel frappante passage in een recent interview. Daarin verwijst Suleyman naar een zelfverzonnen sociaal contract, dat wetgeving rond auteursrecht wereldwijd zou overtroeven.
Verzonnen sociaal contract
Suleyman: “Ik denk dat met betrekking tot inhoud die al op het open web staat, het sociale contract van die inhoud sinds de jaren ’90 is dat het fair use is. Iedereen mag het kopiëren, recreëren, reproduceren. Dat is freeware geweest, als je wilt, dat is de afspraak.”
Dat is voor alle duidelijkheid een objectieve leugen. Het is niet omdat je iets kan zien, nemen of kopiëren, dat je ermee kan doen wat je wil, on- of offline. De Belgische regeling rond auteursrecht ligt daarmee in lijn met de internationale norm. Justitie verduidelijkt op haar website letterlijk dat ook op het internet de auteursrechten gelden. Kopiëren en reproduceren is met andere woorden compleet uit den boze zonder toestemming van de auteur.
De opmerkingen van Suleyman verduidelijken hoe de technologiereuzen publiek beschikbare data zien. De CEO van Microsoft AI maakt zich in ieder geval sterk dat hij alles mag gebruiken wat bruikbaar is, zonder rekening te houden met de auteurs. Die positie staat diametraal tegenover de auteurs zelf.
Getraind met beschermd werk
Makers van grote AI-modellen zoals OpenAI liggen vandaag immers onder vuur omwille van de manier waarop ze met data van het internet zijn omgegaan. De Large Language Models (LLM’s) waarop generatieve AI-toepassingen gebaseerd zijn, werden getraind aan de hand van immense hoeveelheden data van het internet.
ChatGPT kan bijvoorbeeld slimme antwoorden genereren met dank aan artikels van de New York Times, en Getty Images heeft Stable Diffusion aangeklaagd omdat dat model heeft leren tekenen aan de hand van miljoenen beelden van Getty. Meer recent hebben platenmaatschappijen hun krachten gebundeld om AI-muziekgeneratoren aan te klagen. Vaag je aan Suno of Udio om een country- of rocknummer te maken, dan lukt dat omdat de modellen tienduizenden country- en rocknummers verwerkt hebben tijdens hun training.
Intussen zien we de eerste licentieovereenkomsten tussen AI-bedrijven en organisaties zoals Reddit, die veel content beheren en bezitten. Zo hopen AI-bedrijven toekomstige rechtszaken te voorkomen.
Ontoereikende wetgeving
Suleyman heeft volledig ongelijk wat betreft zijn verzonnen fair use-beleid, maar er is wel een probleem met de huidige wetgeving. Die heeft immers vooral betrekking op reproductie van beschermd werk, maar zegt niets over de training van AI-modellen. Een schilderij namaken mag niet, maar wat als je honderd schilderijen gebruikt als basis om zo een nieuw gelijkaardig schilderij te genereren? Is dat dan reproductie? Of gaat het toch om iets anders? Die vraag is momenteel het onderwerp van de lopende rechtszaken.