Intel en Arm gaan samenwerken voor de productie van nieuwe chips. Arm-klanten zullen zo met hun ARM-gebaseerde designs in de fabrieken van Intel terecht kunnen.
Intel en Arm gaan samenwerken. Chipdesigner Arm gaat in zee met Intel Foundry Services (IFS) voor de productie van nieuwe microchips. Arm gaat niet plots zelf chips bakken, maar sluit de overeenkomst om nieuwe ARM-designs af te stemmen op het 18A-bakproces van IFS. Dat betekent dat nieuwe Arm-designs geoptimaliseerd zijn voor de productiebanden van Intel, waardoor klanten die de designs verwerken in hun eigen chips, meteen in Amerikaanse en Europese fabrieken van Intel terechtkunnen.
Intel-technologie in ARM-designs
Intel 18A is een toekomstig bakproces dat overeenkomt met 1,8 nm. Chips gebaseerd op dat proces zullen niet voor de tweede helft van 2024 van de band rollen. Arm kan zijn ARM-designs voor bijvoorbeeld Cortex-CPU’s al wel afstemmen op de productieprocessen van Intel. Zo kan de Britse chipdesigner binnen zijn ontwerpen gebruik maken van Intel-specifieke technologie zoals PowerVia en RibbonFET-transistors.
De samenwerking is een mooie overwinning voor IFS. Intel heeft een uitgebreide productiecapaciteit en is de enige speler wereldwijd die op grote schaal chips ontwikkelt en produceert. Design en productie is doorgaans gescheiden (zoals bij Nvidia en AMD, die bijvoorbeeld bij fabrikant TSMC aankloppen). Intel van zijn kant stond nooit te springen om de eigen productiecapaciteit open te stellen voor derden, maar daar is onder CEO Pat Gelsinger verandering ingekomen.
Centje bijverdienen
Met IFS wil Intel inspelen op de grote vraag naar chipproductie in de markt. Zo ontstaat er een extra bron van inkomsten en kan Intel toch munt slaan uit sectoren waar het tekort schiet. Zo heeft Intel zelf geen mobiele chips voor smartphones, maar kan het nu wel een centje verdienen door exemplaren van Arm te bakken. Eerder sloot Intel al een gelijkaardige overeenkomst met MediaTek.
Arm van zijn kant voorziet met de samenwerking toegang tot geavanceerde productiecapaciteit met fabrieken in zowel Europa als de VS. Dat is dan weer aantrekkelijk voor de eigen klanten, zoals bijvoorbeeld Qualcomm.