Huawei waarschuwt dat de Amerikaanse ban op 5G-apparatuur van de fabrikant negatief zal uitdraaien voor de ambitie van de VS om nummer één te worden in 5G. Tegelijk legt het de Westerse netwerkleveranciers Ericsson en Nokia geen windeieren.
De Amerikaanse overheid ontzegt Huawei en landgenoot ZTE al sinds 2014 de mogelijkheid om mee te dingen naar overheidscontracten. In een buitengewone campagne riep de VS eind vorige maand geallieerde landen op om haar voorbeeld te volgen en Huawei niet te betrekken bij 5G-investeringen. Eric Xu, één van Huawei’s drie roterende bestuursvoorzitters, waarschuwt tegenover CNBC dat zo’n ban de prijzen zal verhogen en 5G-implementaties vertragen, waardoor de Verenigde Staten achterop zullen raken tegenover andere landen.
“Als leider in 5G-technologie hebben we niet de mogelijkheid om de Amerikaanse consument te bedienen met 5G-oplossingen en -services. De Amerikaanse markt is dan een markt zonder volledige concurrentie, terwijl ze de deelname van toonaangevende spelers blokkeert. Ik ben niet zeker of ze hun doelstelling om de nummer één in 5G wereldwijd te worden nu kunnen waarmaken”, zegt Xu in een reactie tegenover CNBC, vertaald vanuit het Mandarijn.
Marktleider
Zelfs zonder voet aan wal in de Verenigde Staten is Huawei afgetekend leider op de netwerkmarkt met 22 procent. Nokia volgt op 13 procent, Ericsson op 11 procent en ZTE heeft 10 procent. De Chinese telecomreus heeft naar eigen zeggen infrastructuur geleverd voor meer dan de helft van de 537 4G-netwerken en 59 van de 90 4.5G-netwerken wereldwijd. Daarnaast is het uitgegroeid tot het tweede grootste smartphonemerk ter wereld, na Samsung en voor Apple.
Ook op vlak van 5G boert Huawei goed, zo bleek pas nog op het Global Mobile Broadband Forum in Londen. Ryan Ding, hoofd van Huawei’s Carrier Business Group kondigde daar aan dat het bedrijf al 22 commerciële 5G-contracten heeft afgesloten en wereldwijd met meer dan 50 telecomproviders 5G commercieel aan het testen is. Het zou ook al 10.000 5G-basisstations buiten China hebben geleverd. Twee jaar geleden deden Huawei en Proximus als eerste een succesvolle 5G-test in België.
Lauwe reactie
Het is erg onwaarschijnlijk dat operatoren die nu al voor hun 5G-inspanningen in zee zijn gegaan met Huawei daar nog van afstappen. Een contractwijziging in een vergevorderd stadium van de 5G-uitrol is een bittere pil om te slikken voor de provider. Een pil die bovendien hoogstwaarschijnlijk naar de consument wordt doorgeschoven. Wanneer naar een nieuwe leverancier zou worden overgeschakeld, moeten opnieuw heel wat technische tests en pilootprojecten worden doorlopen. Dat kost tijd én geld.
De oproep van de Verenigde Staten kan dan ook maar op lauwe reactie rekenen. Alleen Australië en Nieuw-Zeeland hebben zich voorlopig bij de VS aangesloten om 5G-apparatuur van Huawei te bannen. In geval van die laatste is het evenwel geen harde ban, maar gaat het om een specifieke deal met provider Spark die wordt tegengehouden omwille van technische zorgen. Ook de Britse inlichtingendienst is niet overtuigd van de veiligheid van Huawei-producten, maar van een ban is op dit moment nog geen sprake.
Handelsoorlog
De ironie is dat de apparatuur van Huawei door al deze zorgen het meest rigoureus gecontroleerd en getest is op mogelijke securityproblemen. De Britse overheid heeft zelfs een Huawei Cyber Security Evaluation Centre, iets wat voor geen enkel ander gelijkaardig bedrijf bestaat. Volgens Xu heeft de druk vanuit de VS dan ook minder te maken met de veiligheid van Huawei-producten en meer met de handelsoorlog die momenteel aan de gang is tussen beide landen.
“Er is één vraag die in mijn gedachten hangt. Waarom richt de Amerikaanse overheid zich als nationale autoriteit op Huawei als bedrijf? Is het omdat we te goed zijn in 5G? […] Om te zeggen dat 5G cybersecurityrisico’s met zich meebrengen. Volgens mij zijn deze opmerkingen politiek gemotiveerd en helemaal niet op feiten gebaseerd. Al deze verdenkingen zijn niet onderbouwd.”
De ban van de Verenigde Staten is vooral een zegen voor Ericsson en Nokia, die daardoor overeenkomsten hebben kunnen tekenen met de grote Amerikaanse providers. Dat ze daarbij niet met de goedkopere Chinese rivalen moesten concurreren, zal de Scandinavische netwerkleveranciers ongetwijfeld geen windeieren hebben gelegd.
Gerelateerd: De toekomst van 5G: hoe ver staan we vandaag?