Orange lanceerde eerder dit jaar een mesh-oplossing voor vaste internetklanten die kampen met dode wifi-zones in huis of op een klein kantoor. Onze Techzine-redacteur ontving een basissetje ter waarde van 99,95 euro (inclusief btw) voor zijn thuiswerkkantoor en onderwierp het systeem aan een vergelijkende test.
Om je hele woning of kantoor van stabiele wifi te voorzien, is alleen de modemrouter van je provider vaak onvoldoende. In geval van ondergetekende staat het apparaat bijvoorbeeld in de kelder, waar de kabel binnenkomt. Probeer dan maar eens tot op de tweede verdieping vlot draadloos te surfen. Zowel Telenet en Proximus bieden daarom al geruime tijd oplossingen aan om je wifi ‘een boost te geven’, in de vorm van een extra access point of powerline adapter. Orange is begin dit jaar ook op de kar gesprongen en biedt zijn Love-klanten een mesh-systeem aan om hun wifi te verbeteren.
Mesh-systemen bestaan uit verschillende wifi-modules die in voortdurend contact staan met elkaar en slim samenwerken om een stabiele wifi-verbinding te garanderen. Het systeem bepaalt zelf met welke module de gebruiker wordt verbonden, wanneer de connectie aan een andere module wordt overgedragen en over welke wifi-band de verbinding best verloopt. Het grootste nadeel aan mesh is de prijs. Je bent al snel 150 tot 300 euro kwijt voor een setje van drie modules, afhankelijk van de prestaties die je zoekt.
Lees ook: Vier tips voor betere wifi in je thuiskantoor
De mesh-oplossing van Orange start onder de psychologische grens van 100 euro (€99,95 inclusief btw) voor twee modules. Dat volstaat volgens de provider voor een appartement of huis kleiner dan 160 vierkante meter. Een pack met drie modules kost 139,95 euro. Daarna betaal je 69,95 euro voor elke aanvullende module. De prijzen zijn een stuk scherper dan wat er tot nog toe op de markt beschikbaar is, maar daar staat tegenover dat de oplossing alleen bedoeld is voor het eigen netwerk van Orange. Verander je van provider, dan ontvang je geen updates en ondersteuning meer. Telenet en Proximus kiezen er om die reden voor om hun wifi-boosters te verhuren in plaats van verkopen.
Eenvoudige installatie
Het basissetje bleek voldoende om een rijhuis met twee etages volledig te dekken, met de eerste module op het gelijkvloers en de tweede op de eerste verdieping. De installatie is een fluitje van een cent. Je sluit één module via een (meegeleverde) ethernetkabel op de router aan, wacht vijf minuten tot alle lampjes branden en plaatst vervolgens de tweede module op een andere plaats in huis. Schakel de tweede module in en twee minuten later is de verbinding tussen beide modules geïnitialiseerd, zonder dat je zelf iets moet instellen.
Wil je extra modules aan je mesh-netwerk toevoegen, die niet in het originele pack zaten, dan komt er nog een extra installatiestap bij om ze te koppelen. Dat gebeurt via WPS en houdt bijgevolg niet meer in dan binnen de twee minuten op beide modules een knop in te drukken.
De grootste uitdaging zit hem in het kiezen van een goede locatie voor de tweede module. Idealiter plaats je die ergens halverwege tussen de eerste module en de plaats waar je de wifi-dekking wil verbeteren. Hou bij het plaatsen van de modules ook rekening met onze tips voor een optimale locatie. Een wifi-router of access point stop je best niet weg in een hoekje of kast, maar langs de andere kant zijn ze vaak te opzichtig om op een zichtbare plaats in de ruimte neer te zetten. De mesh-modules die Orange gebruikt zien er al bij al erg sober uit en je kan ze zelfs als (analoge) fotokaders gebruiken, zodat ze beter in je interieur opgaan. Slim gezien.
Webinterface
Na de installatie kan je meteen met het mesh-netwerk aan de slag. De standaard SSID en het wachtwoord staan vermeld op een sticker aan de onderkant van de modules. In de webinterface kan je deze informatie aanpassen, bijvoorbeeld om het netwerk dezelfde SSID en beveiligingssleutel als je modem te geven, zodat je toestellen er automatisch mee kunnen verbinden.
De webinterface vind je via http://orangemeshwifi.local wanneer je met het mesh-netwerk bent verbonden. De inteface is erg basaal, maar biedt wel een aantal handige functies. Naast het veranderen van SSID en beveiligingssleutel, kan je hier ook het wachtwoord voor de webinterface aanpassen. Doe dat zeker, zodat niemand ongewenst met de standaardgegevens kan inloggen.
Bekijk zeker ook eens de ‘Network Map’. Hier zie je alle apparaten die zowel draadloos als bekabeld op je mesh-netwerk zijn aangesloten. Voor de mesh-modules wordt bovendien een kleurcode gebruikt die aangeeft of de modules ideaal gepositioneerd zijn ten opzichte van elkaar. Handig wanneer je merkt dat de wifi-dekking toch nog niet helemaal optimaal is.
Prestaties
De mesh-modules zijn dualband en compatibel met wifi 802.11n op 2,4 GHz (2×2 antennes, 300 Mbps) en wifi 802.11ac op 5 GHz (4×4 antennes, 1.733 Mbps). Tegenwoordig zijn beide standaarden ook wel bekend als Wifi 4 en Wifi 5. Verder beschikt elke module nog over twee gigabit ethernetpoorten. De modules gebruiken de 5GHz-band om met elkaar te communiceren, maar de frequentieband blijft daarnaast ook beschikbaar voor andere apparaten. Het mesh-netwerk stuurt evenwel maar één SSID uit, waardoor je dat niet zelf kan beheren. Het netwerk beslist zelf per apparaat over welke band de verbinding loopt.
We vergelijken de prestaties kort met een gelijkaardige opstelling van twee Netgear Orbi-modules (eerste generatie) op de basis internetlijn van Orange, met een geadverteerde snelheid van 100 Mbps downstream en 5 Mbps upstream. We meten met onze smartphone de snelheid op drie plaatsen: het gelijkvloers, de eerste en de tweede etage. Zoals eerder aangehaald is alleen op de tweede etage in beide gevallen geen mesh-module geïnstalleerd.
Onderstaande cijfers zijn telkens het gemiddelde van drie metingen. We halen bijna altijd en overal de beloofde snelheid van 100 Mbps, behalve op de tweede verdieping. De Orbi’s van Netgear blijven hier nog steeds goed presteren, maar met het mesh-systeem van Orange vermindert de snelheid met ongeveer 25 procent. Het is nog steeds snel genoeg, maar de daling is wel zichtbaar. Daarbij moet wel gezegd dat je het Orbi-systeem in kwestie meer dan drie keer zo duur betaalt. Al bij al weet de oplossing van Orange dus goed zijn mannetje te staan.
Als kanttekening willen we even de aandacht vestigen op de snelheden upstream. Orange belooft op zijn website een snelheid van 5 à 6 Mbps, maar we halen in Leuven makkelijk het dubbele. Een collega in het Antwerpse haalt met hetzelfde internetabonnement 7,5 Mbps en meer. De cijfers variëren dus, maar lijken door de band wel hoger te liggen dan wat de provider adverteert.
Tot slot deden we een constante snelheidsmeting om te onderzoeken hoe goed de modules een handover afhandelen. Je wil immers niet plots zonder signaal vallen of te lang met een te ver access point verbonden blijven, zodat je wifi-verbinding eronder lijdt. Beide systemen deden dit uitstekend. Bij het mesh-syteem van Orange verliep dit naadloos, bij de Orbi’s merkten we wel significant pakketverlies, maar dat duurde slechts één seconde tot de verbinding zich weer had hersteld. Dat is verwaarloosbaar en vermoedelijk te wijten aan het feit dat het om oudere hardware gaat. De technologie is de voorbije jaren nog sterk doorontwikkeld.
Conclusie
Orange levert met zijn Mesh WiFi een interessante en toegankelijke oplossing voor Love-klanten, die de wifi-dekking in huis of op kantoor willen verbeteren. Voor een typisch huishouden of klein kantoor presteert het systeem optimaal.
Bovendien is de prijs scherp voor een mesh-oplossing. Daar staat wel tegenover dat je klant van de provider moet blijven om van ondersteuning te kunnen genieten.
Wie meer flexibiliteit en geavanceerde mogelijkheden wenst, kijkt beter in de richting van de mesh-oplossing van AVM of kant-en-klare setjes, zoals die van Netgear, Linksys en TP-Link.