Stop je best een Intel Core-chip in je laptop? Of is het tijd om voor AMD Ryzen te gaan? Beide fabrikanten maken vandaag uitstekende processors, maar verwarrende naamgeving maakt het lastig om op papier in te schatten wat voor chip je in huis haalt. Een Intel Core i7 is lang niet altijd beter dan een Core i5, Core Ultra is minder speciaal dan het klinkt, en niet iedere AMD Ryzen-processor is even modern. Deze gids helpt je door de bomen het bos zien.
Het processorlandschap is vandaag complexer dan ooit. Na Intel heeft ook AMD de logica in zijn naamgeving overboord gegooid: een nieuwe chip bevat niet noodzakelijk de nieuwste technologie. Aan de kant van Intel nemen we voor de nieuwste processors afscheid van Core i, en verwelkomen we Core Ultra. Technisch verandert er weinig: net als de voorbije jaren combineert Intel nog steeds snelle en minder snelle rekenkernen op één chip. Dat maakt het complex om in één oogopslag te zien wat voor hardware er precies onder de motorkap van een laptop zit. Intel maakt aspirant-consumenten bovendien moedwillig het leven zuur door Core i toch nog een beethje te behouden, en de ‘i’ niet altijd door Ultra te vervangen.
AMD houdt het eenvoudiger. Sinds de spectaculaire comeback van het bedrijf in 2017 levert AMD chips die soms zelfs geavanceerder zijn dan die van marktleider Intel. Gegoochel met cijfers in de naamgeving zorgt er echter voor dat het niet altijd eenvoudig is om die geavanceerde chips te onderscheiden van technisch iets oudere exemplaren.
In deze gids proberen we de voornaamste kenmerken van de modernste processors op een rijtje te zetten, zodat je een basis hebt die je kan gebruiken om een juiste beslissing te nemen. We focussen ons voor dit overzicht op laptopchips.
Kleiner is beter
In de mobiele wereld is efficiëntie essentieel. Hoe nauwkeuriger het productieproces (uitgedrukt in nanometers) om een chip te maken, hoe kleiner de transistors. Kleinere transistors zorgen voor betere prestaties aan een lager stroomverbruik, met als gevolg minder hittegeneratie en een lager batterijverbruik.
lees ook
Wat je moet weten over processors en nanometers
Om een CPU te beoordelen, moet je dus enerzijds weten welk bakproces aan de basis ligt. Anderzijds zijn de basisspecificaties zoals het aantal kernen, het type kernen en multithreading allemaal van belang.
Intel Core
Intel is nog steeds marktleider in x86-processorland. Hoewel AMD zich in de schijnwerpers werkt en sterk aan marktaandeel wint, is de overmacht van team blauw enorm. Er komen alsmaar meer laptops beschikbaar met AMD-optie, maar het blijft een zeldzaamheid.
Desktop- en laptopcomponenten van Intel leven onder het Core-label. De recentste generatie Intel Core-laptopchip is de veertiende, al reset Intel de teller. Intel Core i3, i5, i7 en i9 verdwijnen naar de vuilbak voor de modernste chips. De ‘i’ maakt plaats voor ‘Ultra’. Zo vind je voortaan laptops met Core Ultra 5, Ultra 7 en Ultra 9 in de rekken. ‘Ultra’ is niets meer dan een marketingterm: er zijn geen enorme fundamentele verschillen tussen de nieuwste Core Ultra-chips en de oudere Core i-chips.
Generatiekwestie
Intel behandelt Core Ultra wel als een nieuwe dynastie. In feite zitten we (volgens Intel) dus niet aan de veertiende Core-generatie, maar de allereerste Core Ultra-generatie. Dat zie je aan de naamgeving van de chips. De eerste cijfers van het typenummer van een Intelprocessor geven immers de generatie weer. Een Intel Core i7-1355U is dus een Core i-chip van de dertiende generatie. Een nieuwe Intel Core Ultra 7 155U is in contrast een Core Ultra-CPU van de eerste generatie.
Zoek je vandaag een nieuwe laptop, dan kan je snel zien of die één van Intels nieuwste chips aan boord heeft. Staat er ‘Ultra’ in de naam, dan is dat het geval. In de toekomst zal het eerste cijfer opnieuw duidelijk maken welke Ultra-chip de nieuwste is (denk aan Core Ultra 7 255U).
De generatie van een chip is belangrijk omdat Intel voor een nieuwe generatie telkens een nieuw productieproces of een nieuwe architectuur probeert te introduceren. De chips worden met andere woorden jaar na jaar zuiniger en capabeler. Intel Core Ultra 1 is gebakken op het Intel 4 (7 nm) bakproces, voorganger Intel Core i7-1355U op het Intel 7 (10 nm)-bakproces. Dat significante verschil impliceert dat de Ultra-chips hardwarematig efficiënter zijn dan hun voorgangers, wat zich vertaalt in een betere batterijduur voor je laptop.
Ultieme verwarring
Intel is helaas zelf niet consistent, en lanceert ook Intel Core-chips (zonder Ultra) en nog enkele nieuwe Intel Core i-chips om de verwarring compleet te maken. Over die chips kunnen we kort zijn. Intel Core-chips (Core 3, 5 en 7) behoren volgens Intel toe aan de veertiende Core-generatie, maar zijn eigenlijk licht aangepaste heruitgaves van de Core i-chips van vorig jaar. Beschouw ze als een generatie ouder dan Core Ultra.
lees ook
Intel zaait complete verwarring met lancering nieuwe Core-laptopchips
De Core 5 120U is een voorbeeld. Dat is eigenlijk een Intel Core i5-1345U van vorig jaar waarvan de kloksnelheid met 300 MHz verhoogd is. Beude chips maken gebruik van de Raptor Lake-architectuur en zijn gebakken met Intel 7. Er is bovendien geen garantie dat je die hogere kloksnelheid zal krijgen in je laptop, want dat hangt van de koeling van het toestel af. Architectuur en proces zijn een generatie ouder dan bij Intel Core Ultra.
Dan zijn er nog enkele nieuwe Core i-chips van de veertiende generatie zoals de Core i7-14700HX. De Core i-chips van de veertiende generatie zijn architecturaal identiek aan de gewone Core-chips (zonder Ultra), maar zijn gebouwd voor krachtigere laptops zoals Workstations.
P-kernen en E-kernen
Intel verdeelt zijn nieuwste Core Ultra-laptopchips op dit moment in drie families: Core Ultra 5, Ultra 7 en Ultra 9. Die zijn equivalent aan de Core i5, i7 en i9-onderverdeling van de vorige generaties. Core i3 krijgt voorlopig geen rechtstreekse opvolger in het Ultra-verhaal, maar wel in de Core-categorie met Core 3. Eigenlijk maakt het allemaal niet zo veel uit: vroeger kon je uit de familienaam afleiden hoeveel kernen en threads een chip had, maar vandaag lukt dat niet meer. Sinds de lancering van de twaalfde Core-generatie (Alder Lake) zeggen de 3, 5, 7 en 9 heel weinig over de chip die je koopt. Enkele vuistregels helpen je wel op weg.
Eerst en vooral is het belangrijk om te weten dat een Intel Core-processor sinds enkele jaren uit twee belangrijke componenten bestaat: P(restatie)-kernen en E(fficiëntie)-kernen. P-kernen zijn de klassieke Core-kernen die Intel al meer dan een decennium lang verbetert. De focus van deze rekenkernen ligt op prestaties. Elke P-kern ondersteunt multithreading, wat wil zeggen dat ze twee stromen van instructies quasi simultaan kan behandelen.
lees ook
Wanneer kernen en kloksnelheid betekenisloos worden: wegwijs door Intel Alder Lake
E-kernen hebben een andere stamboom. Ze zijn afgeleid van de energievriendelijke Atom, Celeron en Pentium-processors. Intel ontwikkelde de achterliggende architectuur voor budgetvriendelijke toestellen met een lange batterijduur zoals Chromebooks. E-kernen hebben een lagere kloksnelheid dan P-kernen en ondersteunen geen multithreading. Eén kern kan dus maar één stroom van instructies verwerken. Kort door de bocht kan je stellen dat één E-kern ongeveer evenveel waard is als een halve P-kern.
Samen zorgen de twee types van kernen voor het beste van twee werelden. De E-kernen ontfermen zich over de eenvoudigere achtergrondtaken en verbruiken weinig, terwijl de P-kernen de gekende Core-prestaties bieden wanneer nodig. Bij zwaar rekenwerk zoals het renderen van beelden, foto- of videobewerking kunnen alle kernen zelfs samenwerken.
Core Ultra 5, 7 en 9
Wat betekent dat nu voor de Core Ultra 5, Core Ultra 7 en Core Ultra 9-chips? Uit de naam alleen kan je niet zoveel afleiden vandaag. Intel hanteert in tegenstelling tot vroeger immers geen consequente hoeveelheid kernen per categorie. Zo bestaat er een Core Ultra 7 165U met twaalf rekenkernen (waarvan twee P-kernen en acht E-kernen), en verschilt die nauwelijks van de Core Ultra 5 135U met exact evenveel kernen maar een iets lagere kloksnelheid. Dan is er nog de Core Ultra 135H, die veertien kernen heeft waarvan vier P-kernen en een kloksnelheid die daar ergens tussenin zit.
Wat kernen en klokfrequentie betreft, kan je weinig assumpties maken op basis van de Core Ultra-familie. Dat is niet nieuw: Core i5, i7 en i9 in de vorige CPU-generaties waren al even nietszeggend. Ook het aantal rekenkernen is misleidend, aangezien een P-kern voor pure prestaties meer waard is dan een E-kern. Om een eerste indicatie te krijgen van de kwaliteit van een chip, zal je dus de verdeling tussen P- en E-kernen moeten opzoeken.
Ultra 7 en i7 zijn niet altijd beter
Over het algemeen kan je wel stellen dat een Core Ultra 7 (of i7, of Core 7) iets hoger geklokt is dan een Ultra 5 (of i5, of Core 5). We nemen de Core Ultra 7 155U en Core Ultra 5 135U als voorbeeld. Beide chips hebben exact dezelfde opbouw met twaalf rekenkernen waarvan twee P-kernen. De Ultra 7 heeft een piekfrequentie 4,8 GHz voor de P-kernen en 3,8 GHz voor de E-kernen. De Ultra 5 houdt het bij 4,4 GHz en 3,6 GHz: respectievelijk 400 MHz en 200 MHz minder. De turbofrequentie geeft echter aan wat één kern maximaal (en kortstondig) kan bereiken.
De basisfrequentie is de kloksnelheid die Intel voor alle kernen langdurig garandeert en daar is het verschil nog kleiner. De Core Ultra 7 heeft 1,7 GHz (P-kernen) en 1,2 GHz (E-kernen). De Core Ultra 5 doet het met respectievelijk. 1,6 GHz en 1,1 GHz. Hier is het verschil 100 MHz.
Laptops met een Core Ultra 7-chip zijn doorgaans een stuk duurder dan die met een Core Ultra 5, maar zoals je ziet, is het verschil in prestaties niet zo heel groot. In ons voorbeeld hebben de chips dezelfde hoeveelheid cache (12 MB), maar heeft de Core Ultra 7 iets betere ingebouwde grafische capaciteiten.
Intel Core Ultra 7 is vaak niet interessanter dan Ultra 5
Voor een kantoorlaptop is dat grafische verschil haast irrelevant en zal je het verschil in kloksnelheid ook niet snel voelen. De Core Ultra 7-chip verbruikt echter meer dan de Core Ultra 5. Een Core Ultra 7-laptop kost vaak meer, is niet voelbaar sneller en houdt het minder lang vol op één batterijlading. Staar je dus niet blind op de vijven, zevens en negens: die betekenen minder dan Intel je wil doen geloven. Intel Core Ultra 7 is vaak niet interessanter dan Ultra 5.
H, K, U, Y en G
Een betere indicatie dan Intel Core Ultra 5 of Core Ultra 7 voor de kracht van de laptopchip is de letter achter het typenummer. De chips uit onze voorbeelden hebben allemaal een U in de naam: Core Ultra 7-155U en Ultra 5-135U. Die U impliceert dat Intel met de mobiele chip efficiëntie vooropstelt.
Vroeger wist je dat een U-processor een TDP (Thermal Design Power of de hitte die een CPU kan opwerken, gelinkt aan het verbruik) van 15 watt had. Het TDP is dezer dagen configureerbaar door fabrikanten vanaf 12 watt met pieken tot 55 watt. Lastig, want dat impliceert dat twee identieke processor in verschillende laptops anders kunnen presteren.
Er zijn nog andere letters. De Core Ultra 7 165H heeft bijvoorbeeld een H in de naam, wat in impliceert dat het om een component geoptimaliseerd voor prestaties gaat (High performance). Het TDP ligt rond de 28 watt. In het Ultra-gamma voorziet Intel de H-chips van meer P-kernen, zoals vier exemplaren in de Core Ultra 5 135H (op een totaal van veertien), of zes (op zestien) in de Core Ultra 9 185H.
Op het moment van dit schrijven heeft het Core Ultra-gamma enkel U- en H-varianten. Intel Core (zonder Ultra) bestaat op dit moment exclusief uit U-chips. HX-varianten vind je bij de nieuwste Core i-chips.
| Letter | Betekenis |
| G(1-7) | Kracht van geïntegreerde graphics (vooral voor bij chips van de elfde generatie) |
| F | Geen geïntegreerde graphics aan boord (functioneert niet zonder extra GPU) |
| H | Hoge prestaties, geoptimaliseerd voor stevige laptops (TDP rond 14 watt) |
| K | Ontgrendeld: je kan de kloksnelheid aanpassen en overklokken |
| HQ | Hoge prestaties, quadcore |
| S | Speciale editie |
| U | Geoptimaliseerd efficiënt stroomverbruik voor laptops (TDP rond 15 watt) |
| Y | Extreem efficiënt verbruik (lage basiskloksnelheid voor erg dunne laptops) |
| X/XE | Ontgrendeld, hoge prestaties aan de bovenkant van de line-up |
| P | Iets krachtiger dan U-chips (TDP rond 25 watt) voor krachtige ultrabooks |
Je mag het belang van de letters niet onderschatten. Onze Core Ultra 7-155U is als zuinig component bijvoorbeeld een stuk minder krachtig dan de i5-135H, al zal die laatste een iets betere koeling nodig hebben, en misschien zelfs een ruimer chassis, om helemaal tot z’n recht te komen.
Grafische capaciteiten
Met Tiger Lake introduceert Intel grafische kracht op basis van zijn splinternieuwe grafische Xe-architectuur, die ook discrete grafische kaarten ondersteunt. Die zogenaamde Arc-GPU’s verlenen hun merknaam intussen ook aan de grafische component van het gros van de Core Ultra-chips. De Intel Arc-graphics zijn heel capabele GPU’s als onderdeel van de CPU en kunnen meerdere schermen in hoge resolutie aansturen. Hoe hoger de chip wordt aangeprezen (5, 7 of 9), hoe krachtiger de grafische component.
Voor gewone Intel Core- of Intel Core i-processors gebruikt Intel de merknaam Arc nog niet. De grafische componenten in die chips zijn iets minder krachtig.
Let wel: dit is niet voor iedereen even belangrijk. Wie echt grafische kracht wil, heeft een discrete (extra) grafische kaart nodig. Slechts een kleine niche van gebruikers aast op krachtige interne graphics, maar zijn met Core Ultra 7 wel bediend.
Chaos samengevat
Specifiek voor de nieuwste generatie van Intel-chips vatten we de situatie vandaag nog even samen. Zo zie je zo goed mogelijk wat het verschil is tussen Core, Core i en Core Ultra.
- Intel Core Ultra: deze chips zijn nieuw, met een nieuwe architectuur (Meteor Lake) en een nieuwe productienode (Intel 4). Zoek je het nieuwste en het beste van Intel, dan moet je een Ultra-chip hebben. Deze CPU’s zijn op dit moment uitsluitend voor de iets slankere en mobiele laptops beschikbaar.
- Intel Core: dit zijn chips voor mobiele laptops gebaseerd op de node (Intel 7) en architectuur (Raptor Lake) van vorig jaar. Er is geen noemenswaardig verschil met Core i-chips van de dertiende generatie.
- Intel Core i (14th gen): deze nieuwe Core i-chips zijn identiek aan de Intel Core-chips en de chips van vorig jaar. Ze onderscheiden zich omdat Intel hier (voorlopig) enkel HX-CPU’s met een TDP van 55 watt in onderbrengt. Deze processors zijn de nieuwste van Intel op maat van workstations, en ook deze chips brengen geen grote vernieuwingen met zich mee vergeleken met hun voorgangers van vorig jaar.
AMD
AMD beconcurreert Intel anno 2024 met de Ryzen 8040 Mobile-processors. Die chips zijn gebaseerd op de Zen 4-architectuur en worden door TSMC gebakken op de 4 nm-productieband. Die verschilt in de praktijk niet zoveel van Intel 4. Technisch kunnen de mobiele processors van Intel en AMD deze generatie naast elkaar staan. AMD deelt zijn portfolio op in Ryzen 3, Ryzen 5, Ryzen 7 en Ryzen 9, niet toevallig naar analogie met de Core-benaming van Intel.
Generatie en jaren
Ook de hele naamgevingsconventie van AMD doet aan die van Intel denken. Zo geeft het duizendtal in het typenummer ook hier weer om welke generatie het gaat: Ryzen 7 8840U of Ryzen 5 8640U. De chips van de vorige generatie hebben typenummers in de 7000, zoals de AMD Ryzen 7 7840U.
Helaas is de generatie bij AMD een waardeloze indicatie voor het type chip. Intel koppelt generatie aan productieproces- en architectuur, AMD niet. De ‘8’ impliceert dat een chip vanaf 2024 beschikbaar is, de ‘7’ wijst op 2023. Uit de cijfers kan je dus enkel het lanceringsjaar leren.
lees ook
AMD dient Ryzen 8040 op: gekende laptop-CPU’s gemarineerd in AI-sausje
Belangrijker is het derde cijfer: de vier in Ryzen 7 8840U. Die wijst naar de architectuur. Voorgenoemde chips zijn allemaal op de Zen 4-architectuur gebouwd en zijn dus technisch grotendeels evenwaardig, of ze nu een zeven dan wel een acht vooraan hebben. Dat is verwarrend. Een Ryzen 5 7545U is bijvoorbeeld een moderne chip met de nieuwste Zen 4-processorkernen, de Ryzen 7 7730U heeft oudere en minder efficiënte Zen 3-kernen aan boord.
Zen 4 is op dit moment de recentste CPU-architectuur van AMD. Zoek je een laptop met een zo modern mogelijke AMD-chip, dan zoek je naar Zen 4. Of de chip in kwestie tot de 8000- of de 7000-reeks behoort, is van ondergeschikt belang.
Ryzen 5, 7 en 9
AMD hanteert een zinvollere onderverdeling van Ryzen in families. 5, 7 en 9 betekenen in deze context wel iets. De nieuwste Ryzen 7-processors hebben allemaal acht kernen met multithreading aan boord, Ryzen 5 doet het met zes kernen en Ryzen 3 krijgt er vier mee. AMD werkt op dit moment voornamelijk met één soort kern per chip, dus moet je meestal niet inzitten met P- en E-kernen.
Meestal, want natuurlijk zijn er uitzonderingen. Vorig jaar lanceerde AMD de Ryzen 5 7545U en de Ryzen 3 7440, met daarin zogenaamde Zen 4c-kernen. Dat zijn een soort van E-kernen, al is het verschil met de prestatiekernen in AMD’s implementatie veel kleiner. De Zen 4c-kernen hebben dezelfde architectuur als Zen 4-kernen, maar zijn geoptimaliseerd voor zuinigheid. Ze zijn iets lager geklokt, maar ondersteunen wel multithreading. Het is jammer dan AMD niet meer duidelijkheid biedt rond deze chipvariaties. Gelukkig gaat het hier om uitzonderingen, en blijft het Ryzen-portfolio in het algemeen wel overzichtelijk.
lees ook
AMD brengt lichte Zen 4c-kern naar de laptop: P- en E-kernen, maar anders
Sta je in de winkel, dan kan je uit de naam van een Ryzen-chip dus een stuk meer afleiden, vergeleken met het Ultra-gedoe van Intel. Ryzen 7 heeft meer rekenkernen dan Ryzen 5: eenvoudiger kan niet. Net als bij Intel speelt niet alleen het aantal kernen een rol, maar ook het TDP, en net als Intel gebruikt AMD letters om dat aan te duiden.
Gelijkaardig alfabet
Opnieuw maakt de fabrikant het ons gemakkelijk door Intel min of meer te volgen. Een ‘U’ in de naam, zoals de Ryzen 7 8840U, is gebouwd voor slanke laptops en heeft een standaard TDP van 15 watt. Deze chips gaan de rechtstreekse concurrentie aan met de zuinige Intel Core Ultra U laptopchips.
Een H suggereert dat het om een krachtigere component gaat, gebouwd voor gaminglaptops en workstations. AMD hanteert voor zijn recentste chips nog twee versies: HS en HX. HS-chips zoals de AMD Ryzen 7 8945HS hebben een TDP van 35 watt tot 45 watt (configureerbaar door de fabrikant).
Dan zijn er ook nog de HX-chips, waaronder de AMD Ryzen 9 7945HX. Dit zijn de absolute krachtpatsers van AMD’s processorportfolio. De chips hebben een TDP van 55 watt, wat de fabrikanten de ruimte geeft om, mits de nodige koeling, hoge klokfrequenties op te leveren. Topmodellen vandaag hebben een maximale boostfrequentie van 5,4 GHz.
Graphics
Intel maakt nog maar pas zelf grafische kaarten, maar AMD heeft met Radeon al heel wat ervaring. In AMD-laptopchips vind je dan ook ingebouwde Radeon-graphics terug. Die zijn doorgaans iets krachtiger dan de ingebouwde GPU’s van Intel, maar verwacht ook hier geen wonderen. Is grafische kracht echt belangrijk, ben je ook bij AMD beter af met een laptop met extra discrete GPU.
AI
Zowel Intel als AMD gaan vandaag prat op AI. Naast een GPU integreren ze ook een zogenaamde NPU. Dat is een stuk van de processor gemaakt op maat van AI-workloads. De NPU doet het AI-werk sneller en efficiënter dan de processorkernen zelf. Alleen: er zijn nauwelijks AI-workloads. Intel en AMD doen daarom volop hun best om ontwikkelaars te overtuigen om met hun toepassingen gebruik te maken van de NPU’s.
Intel is daarin iets succesvoller dan AMD. Hoewel AMD als eerste een NPU op z’n processors lanceerde vorig jaar, kan de processorspecialist vandaag maar zo’n 100 functies voorleggen die er effectief gebruik van maken. De enorme lobby- en geldmachine achter Intel heeft ervoor gezorgd dat er al 300 functies geaccelereerd worden door de NPU.
Verwacht daar niet te veel van: beide CPU-bouwers verwijzen met de cijfers naar individuele functies, die voornamelijk afkomstig zijn van Adobe en concurrent Black Magic. DaVinci Resolve bevat bijvoorbeeld negentien features die van AMD’s NPU kunnen profiteren, Photoshop heeft er 23, op voorwaarde dat je alle variaties van de Neural Filter apart telt.
Intel en AMD spreken intussen van AI-pc’s, maar dat gaat eigenlijk nergens over. De NPU is een niche-toevoeging die handig kan zijn voor professionals die compatibele applicaties ondersteunen. Het heeft geen relevante impact op de prestaties van een kantoorlaptop en hoeft op dit moment geen argument te zijn in de afweging van je laptopkeuze.
Intel of AMD?
AMD biedt over het algemeen iets krachtigere en hoger geklokte chips dan Intel aan hetzelfde prijskaartje. Dat is een bewuste strategie van de fabrikant, waarop Intel een antwoord probeert te bieden. Dat zie je voor een stuk aan de chaos in de Intel-line-up.
Intel probeert zich wel te differentiëren met een focus op efficiëntie. De combinatie van P- en E-kernen zijn in dat opzicht een unieke troef waar AMD op dit moment met Zen 4c maar een bescheiden antwoord op biedt. Aan de andere kant vereist die configuratie optimalisatie van de software en is de meerwaarde niet altijd even groot. Het is dus niet zo dat AMD niet meespeelt omdat het voor homogene kernen kiest.
Intel heeft enkele jaren achter AMD aangehold met een ouder productieproces en dus minder efficiënte chips. Dit jaar maakt de fabrikant de sprong naar Intel 4, terwijl AMD voor z’n nieuwste chips bij TSMC 4 nm en Zen 4 blijft. Zo is de kloof min of meer gedicht. Dat geldt enkel voor Intel Core Ultra. Alle chips zonder Ultra in de naam zijn eigenlijk variaties op een oud thema, en technisch inferieur aan AMD’s Zen 4-processors.
Opgepast voor het marketingdepartement
We zien duidelijk hoe het processorverhaal er steeds meer eentje van marketing wordt. Het geschreeuw over AI links en naamveranderingen naar het hippe ultra recht verdoezelt wat echt belangrijk is. In de praktijk is de keuze tussen Intel en AMD niet zo heel belangrijk: in beide gevallen krijg je goede hardware. Het komt erop aan om de juiste processor voor je noden te kiezen, en je niet in de luren te laten leggen door termen als Ultra 7 en AI-laptop, terwijl je misschien genoeg hebt aan een (nog steeds krachtige) AMD Ryzen 3-processor van vorig jaar.
AMD blijft op vlak van prijs een interessante keuze. De positie van AMD als uitdager in de markt zorgt daarvoor. In het ultieme ultrabook-segment, de dunne, duurdere laptops, is Intel dan weer veel meer aanwezig. Voor een huis-tuin-keuken-kantoor-laptop hoef je het niet te ver te zoeken en heb je al zeker geen Intel Core Ultra 7 nodig.
lees ook
Wat is een AI-pc (niet) en moet je er überhaupt van wakker liggen?
Helaas werken Intel en AMD met een variabel TDP voor al hun chips, wat betekent dat het moeilijk is om te weten hoe een CPU exact zal presteren in een bepaalde laptop. Een chip met dezelfde naam kan erg verschillend geconfigureerd worden door twee laptopfabrikanten, zodat je eigenlijk moeilijk vooraf kan inschatten hoe snel een specifieke laptop precies zal zijn.
Tot slot zijn er ook specifieke Intel- en AMD-chips die zich op de zakelijke markt richten. We gingen eerder al verder in op die details in dit stuk: Intel vPro en AMD Ryzen Pro: waarom meer betalen?
Dit artikel is een update van een eerder gepubliceerd stuk. Het bevat de recentste informatie van Intel en AMD op 9 januari 2024. Je vindt het oudere hier terug voor meer informatie over oudere processors.