Review: WD Blue SSD M.2 en SATA – Nu ook met 3D NAND

WD heeft met de overname van SanDisk vorig jaar nu ook eigen fabrieken waar NAND wordt geproduceerd. Met dit flashgeheugen kan het bedrijf nieuwe producten op de markt brengen en kan het zijn succesvolle merkstrategie die het heeft voor HDD’s verbreden met SSD’s. Eerder dit jaar onderworpen we al een WD Blue-model aan een review, nu is het alweer tijd voor een opvolger. WD heeft in deze nieuwe modellen 3D NAND toegepast. Dit maakt meer opslagcapaciteit mogelijk in dezelfde behuizing. Het resultaat is dat we van WD een SSD ontvingen in een 2,5 inch behuizing met 250GB opslagcapaciteit, maar ook een M.2 SSD met maar liefst 1TB aan opslagcapaciteit.

Het mag duidelijk zijn dat de M.2-formfactor vele malen kleiner is dan een 2,5 inch SSD en dat de opslagcapaciteit van 1TB laat zien wat het voordeel is van 3D-NAND. Als we naar het doosje kijken zien we wel meteen een kleine teleurstelling. WD heeft weliswaar gekozen voor het M.2-formfactor, ook voor 3D-NAND, maar nog geen NVMe, wat betekent dat de SSD’s nog werken via de oude vertrouwde AHCI-protocollen en daarmee is de snelheid beduidend lager. De M.2 SSD van WD komt niet verder dan 560MB/s voor lezen en 530MB/s voor schrijven, aldus de verpakking. De SSD in de 2,5 inch behuizing zou 550MB/s en 525MB/s halen. Dat is behoorlijk hoog voor een SATA SSD, maar dit zullen we later in dit artikel ook nog even zelf aan een test onderwerpen.

Het ontbreken van NVMe betekent dat de nieuwe SSD’s niet gericht zijn op het hogere segment. Gelukkig voor WD zijn er nog meer segmenten waar wel iets te halen valt. Als we namelijk naar de prijs kijken van deze SSD, dan valt op dat die erg scherp is. Voor de M.2 SSD betaal je 95 euro met 250 GB aan opslagcapaciteit, 159 euro voor 500GB en 300 euro voor 1TB. De 2,5 inch SSD-variant gaat voor ongeveer gelijke prijzen over de toonbank. WD kiest dus echt voor de budgetmarkt en probeert op die manier snel marktaandeel te winnen.

Daarnaast levert WD ook nog twee applicaties mee. Zo is er WD Dashboard waarmee je de status van de SSD kan bekijken en kan je Acronis downloaden om eenvoudig te migreren van je oude schijf naar je nieuwe SSD. Net dat kleine beetje meerwaarde dat bij sommige andere fabrikanten mist.

In een markt waar de NAND-prijzen het afgelopen jaar fors zijn gestegen is een fabrikant met eigen fabrieken en scherpe prijzen erg welkom. WD zal zich met andere productseries in een later stadium ook op het high-end segment richten.

Controller en flash

We hebben uiteraard ook even onder de motorkap gekeken van de SSD’s om te zien voor welke chips WD precies heeft gekozen. Het 3D-NAND flashgeheugen komt van Toshiba/SanDisk wat natuurlijk logisch is aangezien WD eigenaar is van Sandisk. Het bedrijf gebruikt gewoon de flash die uit de eigen fabrieken komt rollen. Het gaat om TLC-geheugen (triple cell), waardoor er 3 bits in één cell worden opgeslagen. Voor caching-doeleinden worden een aantal cellen gebruikt als SLC-geheugen (single cell).

In het algemeen geldt dat meer bits per cell het geheugen minder maakt van kwaliteit. Feit is echter wel dat de fabrikanten de afgelopen jaren grote stappen hebben gezet om de kwaliteit van TLC-geheugen fors te verbeteren. Het is dus zeker niet slecht. Wel zie je in de zakelijke markt vaak dat er wat meer garantie wordt gegeven als het gaat om MLC-flash, waarbij twee bits per cell opgeslagen worden. Als we kijken naar de garantie die WD geeft, dan is die met drie jaar helemaal niet slecht, gewoon zoals het hoort. Bij MLC zien we echter nog weleens vijf jaar garantie. Ook zijn de TBW-waardes gewoon marktconform. TBW staat voor het aantal terabytes die je mag wegschrijven op een SSD voordat de garantie vervalt. Het 3D-NAND van Toshiba/Sandisk is gewoon dik in orde voor het segment waar WD zich op richt.

Voor de controller heeft WD bij Marvell gewinkeld. Het is de Marvell 88SS1074 geworden met 4 NAND-channels. Dit is een prima chipset die door veel meer fabrikanten wordt gebruikt in hun SSD’s. Deze chipset is vooral zeer geschikt in combinatie met TLC- en MLC-geheugen, ook waarbij een deel gebruikt wordt als SLC voor caching. De Marvell-chipset is verder voorzien van Marvell’s derde generatie fout corrigerende pariteitscontrole (LDPC). Opvallend is dat de chipset weliswaar ondersteuning biedt voor 256bit AES-encryptie maar dat WD ervoor heeft gekozen die niet te activeren. Waarschijnlijk omdat deze SSD’s echt gericht zijn op de budgetmarkt. Dit soort toevoegingen bewaart WD waarschijnlijk voor de Black en/of Red-series die er nog aan moeten komen.

Prestaties

Natuurlijk hebben we ook de prestaties van de SSD’s aan wat testen onderworpen om te zien hoe goed deze presteren ten opzichte van eerdere modellen. Hiervoor gebruiken we de applicatie AS SSD.

We beginnen de benchmarks met de access times, de snelheid waarmee de schijven zijn te benaderen voor lees- en schrijfacties.

Zoals te zien in bovenstaande benchmarks zijn de access times van beide schijven prima in orde. Niets op aan te merken.

In de sequential lees- en schrijftest kunnen we zien wat ongeveer de maximale snelheid is van deze SSD’s.

Hier krijgen we al een iets beter beeld van de schijven. De M.2-variant doet het een stuk beter dan de 2,5 inch-versie. Vooral bij het schrijven vallen de prestaties van de 2,5 inch versie tegen.  Ten opzichte van andere schijven scoort de M.2-versie prima. De 2,5 inch versie laat wat te wensen over.

Nu snel door met de IOPS-benchmarks voor 4K-bestanden. Dit is een goede meting want over het algemeen werken we het meeste met kleine bestanden. Hoe beter deze score, hoe prettiger de schijf in de meeste gevallen is in de praktijk. Al kunnen we dit op de volgende pagina met een echte praktijktest nog beter bepalen.

Hier zien we dat de schijven elkaar niet ver ontlopen.

Tot slot voor de volledigheid nog even de totaalscore van AS SSD.

Praktijktest

Natuurlijk voeren we niet alleen de platte benchmarks uit met AS SSD, maar draaien we ook de Storage test van PC Mark 8, hiermee kunnen we veel beter zien hoe een schijf in de praktijk tot zijn recht komt. Hier komen twee scores uitrollen. Een totaal aantal punten maar ook een gemiddelde snelheid van de schijf en dat zegt uiteindelijk meer over hoe de schijf in de praktijk wordt ervaren.

Als we de praktijktesten bekijken worden de benchmarks van AS SSD eigenlijk bevestigd. De M.2-versie is een prima SSD die goed kan meekomen met andere SATA en AHCI-modellen. Dat in combinatie met de prijs is het een zeer goede optie. De 2,5 inch versie scoort niet zo goed, al blijft die qua prijs wel aantrekkelijk.

Conclusie

De overstap naar 3D-NAND heeft er voor gezorgd dat WD de WD Blue’s goedkoper kan produceren en ook tegen een scherpe prijs in de markt kan zetten. De prestaties zijn niet noemenswaardig beter dan die van de vorige generatie overigens. Wat wel opvalt is dat de M.2-versie toch nog een stukje sneller is dan zijn 2,5 inch-versie, terwijl de SSD’s in principe identiek zijn. Het M.2-slot biedt op die manier toch ook zijn meerwaarde ten opzichte van een SATA-aansluiting, ook al is er nog geen ondersteuning voor NVMe.

Voor WD is deze Blue-serie een echte budgetserie waarmee het veel marktaandeel kan winnen. Een WD Blue SSD is namelijk geen miskoop, je krijgt veel snelle opslagcapaciteit voor weinig geld. Op dit moment zijn deze WD Blue SSD’s een van de goedkoopste in de markt. Features als encryptie zijn achterwege gelaten, maar de garantietermijn is wel gewoon drie jaar. Wil je binnenkort upgraden naar een SSD en het is gewoon voor normaal gebruik dan zijn deze WD SSD’s zeker het overwegen waard. Wil je wat professionelers, dan moet je even verder kijken, of wachten op een nieuwe WD-serie, wellicht Black of Red.

We hebben de M.2-versie een 8 gegeven met een zilveren award. De iets minder presterende 2,5 inch versie scoort ook nog altijd een 7.