Microsoft Tardigrade moet veerkracht van Azure-datacenters verbeteren

tardigrade waterbeer

Microsoft wil de veerkracht van zijn Azure-datacenters verbeteren om zo een cloud-app in staat te stellen eventuele platformfouten te overleven. Het zogeheten Project Tardigrade is een van de inspanningen waarmee de softwarereus dat probeert te realiseren, aldus ZDnet.

Mark Russinovich, technisch directeur van Azure, beschreef afgelopen week in zijn presentatie ‘Inside Azure datacenter architecture’ tijdens Build 2019 enkele van de betrouwbaarheidsspecifieke gebieden waarop het bedrijf zich richt.

Tardigrade

Een tardigrade, bij ons bekend als beerdiertje, waterbeer of moszijn, is een stam van minuscule meercellige dieren die meestal een lichaamslengte van ongeveer een halve millimeter bereiken. Het is een van de meest duurzame wezens, gezien het kan overleven in de ruimte en bij extreme temperaturen.

“We willen dat onze servers op tardigrades lijken. We willen de virtuele machines niet opnieuw opstarten als het slecht gaat. Bij Tardigrade worden de virtuele machines bevroren in RAM, met hun status behouden. Het besturingssysteem wordt hervat op een nieuwe server”, legt Russinovich uit, die op een demonstratie na geen verdere details gaf over een eventuele release datum.

Fouttolerante service

Het MSR Tardigrade onderzoeksdocument omschrijft Tardigrade als een systeem dat een bestaand, ongewijzigd binair bestand als een fouttolerante service implementeert. Tardigrade repliceert de service op verschillende machines, zodat het blijft werken. Zelfs als sommige machines falen. Wel houdt het de service staten gesynchroniseerd, zodat clients sterke, consistente resultaten zien. 

Tardigrade gebruikt volgens onderzoekers van Microsoft een ‘lichtgewicht virtuele machine, die een process-sandbox is, zodat de externe afhankelijkheden volledig worden ingekapseld en het over machines heen kan worden gemigreerd. Om ongewijzigde binaries binnen zo’n sandbox te laten rennen, bevat de sandbox ook een bibliotheek-besturingssysteem met de verwachte API.  Gezien het bibliotheek-besturingssysteem lijkt het erop dat Tardigrade zijn wortels heeft in werk dat Microsoft deed rondom Drawbridge; een Microsoft-onderzoeksproject bedoeld om een nieuwe vorm van virtualisatie aan te bieden voor sandboxing van toepassingen. 

Drawbridge

Drawbridge baseerde zich op zogeheten pico-processes, procesgebaseerde isolatiecontainer met een minimale kernel. Bovendien was er ook een bibliotheek-besturingssysteem, of een besturingssysteem dat werd gerefactureerd om als een verzameling bibliotheken te worden uitgevoerd binnen de context van een toepassing. Microsoft vertrouwde destijds op Drawbridge-concepten om SQL Server naar Linux en het Windows-subsysteem voor Linux naar Windows 10 te brengen.

Hoewel het dezelfde naam draagt, heeft het Microsoft Research Tardigrade-project  niets te maken had met het Azure-project Tardigrade. Het laatste zou een gloednieuw initiatief betreffen.

Uitbreiding Availability Zones

Daarnaast wil de softwarereus de betrouwbaarheid van haar datacenter verbeteren door wereldwijd meer beschikbaarheidszones uit te rollen. De zogeheten Availability Zones zijn bedoeld om klanten te helpen beschermen tegen datacenter-storingen. De zones bevinden zich in Azure-regio’s en bieden onafhankelijke stroomvoorziening, netwerken en koeling.

 

Lees ook: Azure uitgebreid met nieuwe opensource-tools voor ontwikkelaars

nieuwsbrief

Abonneer je gratis op ITdaily !

  • This field is for validation purposes and should be left unchanged.
terug naar home