Onderzoekers van de universiteit in Tel Aviv (TAU) hebben naar eigen zeggen het eerste hart 3D-geprint met behulp van eigen cellen van een patiënt en biologische materialen.
Het hart heeft cellen, bloedvaten, ventrikels en hartkamers. Bij vorige pogingen om een hart te 3D-printen waren de materialen ofwel niet afkomstig van de eigen cellen van een patiënt, maar synthetisch of afkomstig van dierlijk weefsel, ofwel waren geen bloedvaten aanwezig.
Om dit hart met “volledig gepersonaliseerde, niet-gesupplementeerde materialen” te 3D-printen, moesten de onderzoekers een biopsie uitvoeren van het vetweefsel van de patiënt. De vetweefsels werden geherprogrammeerd tot “pluripotente” of gedeïdentificeerde stamcellen. Daarna werden ze blootgesteld aan een soort “biologische inkt” om ze in hart- of bloedvatcellen te veranderen. Op die manier konden verschillende hartvlakjes of complexe weefselstructuren worden geprint om samen het 3D-hart te creëren.
Het hart heeft niet de grootte van een mensenhart, maar komt eerder overeen met dat van een konijn. Het kan dus nog niet worden getransplanteerd in een mens. De volgende stap voor de onderzoekers is om de 3D-geprinte harten aan te leren om zich “als een hart te gedragen”, zegt professor Tal Dvir van de TAU School of Molecular Cell Biology and Biotechnology. Daarnaast willen ze de harten ook in diermodellen transplanteren.
“De cellen moeten een pompend vermogen vormen. Ze kunnen momenteel inkrimpen, maar we moeten ze kunnen laten samenwerken. Onze hoop is dat we zullen slagen en de doeltreffendheid en bruikbaarheid van onze methode zullen aantonen”, besluit Dvir.