Goldman Sachs, Morgan Stanley en andere gevestigde financiële instituten vertraagden hun inspanningen om geld te verdienen aan Bitcoin en andere cryptocurrencies, nadat de waarde van virtuele munten kelderde.
Voorlopig heeft nog niemand de handdoek helemaal in de ring gegooid en sommigen blijven zelfs nog een handelsinfrastructuur ontwikkelen, maar de aanvankelijke interesse is duidelijk bekoeld. Dat schrijft Bloomberg.
De publicatie haalt het voorbeeld van Goldman Sachs aan, dat zichzelf wou positioneren op het scherpst van de snee van digitale assets. Daar is volgens ingewijden, ondanks een aantal crypto-initiatieven, vandaag nog altijd niet veel van te merken. Ook Morgan Stanley, Citigroup en Barclays ondervinden weinig succes met hun cryptogerelateerde producten. Er is simpelweg nauwelijks vraag naar bij klanten.
Velen denken dat het onrealistisch was om ervan uit te gaan dat de cryptohype van vorig jaar zich zomaar naar Wall Street zou vertalen. Zolang toezichthouders geen duidelijke richtlijnen geven over hoe ze het brede universum aan cryptotokens zullen classificeren (commodities, securities of nog iets anders), blijven banken en beleggingsfirma’s voorzichtig.
Goudkoorts
Crypto-believers blijven evenwel optimistisch, zelfs nadat er in het afgelopen jaar 700 miljard dollar aan cryptowaarde verloren ging. Terwijl Bitcoin een jaar geleden de kaap van 20.000 dollar naderde, wordt de cryptomunt nu nog voor om en bij 4.000 dollar verhandeld.
“Het belangrijkste verhaal is dat infrastructuur wordt gebouwd om institutionele handel mogelijk te maken”, zegt Ben Sebley van blockchain-investeringsbank NKB Group. Zo heeft de New York Stock Exchange dit jaar een aantal diensten gecreëerd die het mogelijk maken voor consumenten en insituties om digitale assets te kopen, verkopen, bewaren en uit te geven.
“Het lijkt erop dat de vooruitgang tot stilstand komt, maar niets is minder waar”, besluit ook Eugene Ng van crypto-hedgefund Circuit Capital. Volgens Ng moeten de grote financiële instituten de tijd nemen om “de juiste fundamenten te leggen, zonder zich te haasten om infrastructuur uit te bouwen zonder afdoende tests uit angst om een ​​goudkoorts te missen.”