Er is een nieuw tijdperk aangebroken. De Gen X’ers en millennials worden aan de kant geschoven door een nieuwe generatie: de no-code generatie. Het gebruik van no-code platformen wordt steeds populairder en de kloof tussen nieuwe werkkrachten zo alleen maar groter.
In een ver verleden was er een spreekwoordelijke taalbarrière tussen mensen met computerkennis en mensen zonder. Generatie X en millennials groeiden op met Power Macs en Wintel-dozen waardoor technologie hun tweede moedertaal werd.
De kloof met oudere generaties werd op die manier alleen maar groter. Al leek dat verschil enkel gebaseerd op het in- en uit kunnen loggen op een computer. Softwareontwikkeling, computerwetenschappen en statistiek bleven onpopulair als studierichting en de meeste Gen X’ers of millennials leerden nooit coderen.
No-code platformen
De opkomst van de no-code platformen zorgt nu voor een nieuwe sociologische verdeling. Deze platformen maken het makkelijk voor gebruikers om zonder kennis van softwareontwikkeling eenvoudige applicaties te bouwen. Dat kan gaan van het automatisch berekenen van de meest succesvolle reclamecampagnes tot het integreren van een toepassing die automatisch het aantal bezoekers van een gebouw telt.
Het succes van deze no-code tools is vooral te wijten aan het gevoel dat gebruikers er superkrachten aan overhouden. Wat eerst een team van ontwikkelaars vereiste, kan je nu gewoon zelf doen als citizen developer. Natuurlijk heb je vaak wel een beetje code nodig, of alleszins de deductieve logica die intrinsiek is aan coderen. Het helpt als je weet hoe je een draaitabel opstelt, wat machine learning is en waar het voor gebruikt wordt. Denken in termen van data, input, transformatie en output is vrij noodzakelijk.
Generatiekloof
We moeten toegeven dat de no-code tools niet alleen succesvol zijn omwille van het gebrek aan complexiteit. De platformen schudden namelijk ook de hand met een nieuwe generatie die de nodige wijsheid in pacht heeft om ze te laten functioneren. Jongeren van vandaag gebruiken computers en smartphones namelijk voor zelfexpressie, onderzoek en analyse, en niet enkel als ordinaire schermen.
Neem bijvoorbeeld de populaire toepassingen Roblox en Minecraft. Roblox heeft op dit moment maar liefst 150 miljoen gebruikers, Minecraft 130 miljoen. Hoewel de oudere generatie ze makkelijk afdoet als verslavende games, leren ze kinderen wel om een wereld én hun eigen tools te bouwen. Wereldwijd zijn er zelfs verschillende gidsen en fora die kinderen helpen om hiervoor hun eigen plug-ins te ontwikkelen, denk bijvoorbeeld aan programmeertaal Lua.
Onderwijs en het werkveld
Zelfs in het onderwijs zien we een grote shift en kiezen veel meer studenten voor computerwetenschappen. In de VS groeide het aantal Advanced Placement (AP)-tests – die studenten een versnelde toelating tot het hoger onderwijs opleveren – van 20.000 in 2010 tot meer dan 70.000 dit jaar. Aan topuniversiteiten schrijven zich dan ook elk jaar honderden nieuwe informaticastudenten in.
De werkkrachten van vandaag worden bovendien verwacht meer te kunnen dan enkel observaties in een tabel te noteren. Ze moeten in systemen duiken, programma’s aan elkaar koppelen en problemen oplossen met complexe antwoorden, in real time. Nog maar enkele jaren geleden was een winkelmanager alleen in staat wat verkoopgegevens in Excel te verzamelen. Nu kan hij of zij no-code tools, zoals Shopify en Squarespace, gebruiken om zelf een webshop te bouwen, én daarnaast klanten bereiken via automatische e-mailservices.
lees ook
Gartner: ‘Tegen 2024 wordt technologie gebouwd door niet-IT’ers’
Nieuw tijdperk
Er breekt dus een nieuw tijdperk aan waarin nieuwkomers op de arbeidsmarkt de nieuwste technologieën vlot kunnen aanwenden en er ook bereid toe zijn. Zonder angst om die programma’s te gebruiken en met de hulp van zoekmachines staat niets hen nog in de weg. Zelfs basiskennis van data-analyse kan de productiviteit van een bedrijf snel verhogen, waardoor het verschil tussen de generaties enkel groter wordt.
Studenten van nu worden zelfs gedwongen om technologie te gebruiken, denk maar aan het hele virtuele klasgebeuren. Op die manier zullen studenten wel steeds vaardiger worden in het toepassen van nieuwe ontwikkelingen en in de toekomst vloeiend computertaal kunnen spreken. Ook degenen die niet zoveel kansen krijgen in het onderwijs.
Vooruitgang draait alleszins vooral om de lat hoger leggen. In dit geval zorgt het voor het verbeteren van databeheer op de werkplek en het samenbrengen van verschillende services om de beleving van klanten te verbeteren. De no-code generatie zal dus mogelijks in staat zijn om de efficiëntie van bedrijven te verhogen en zo meer tijd te creëren voor ons allemaal. Want dat is toch wat we allemaal wensen, niet?