Frankrijk verplicht e-invoicing vanaf 2024 om verloren miljarden euro’s in de ‘tax gap’ te recupereren. Leveranciers en buitenlandse entiteiten moeten zich schikken. Het schept een precedent dat andere Europese landen zoals België en Nederland op ideeën kan brengen.
Eerst een stukje historiek om een duidelijk beeld te scheppen, voor we dieper op de materie in gaan. Concreet verliezen Europese landen jaarlijkse miljarden euro’s aan inkomsten in wat algemeen de tax gap wordt genoemd. In het meest recente onderzoek van de Europese commissie verloren Europese landen in totaal 134 miljard dollar aan BTW-ontvangsten.
In België gaat zo jaarlijks 4,44 miljard euro verloren, waarmee we het slechter doen dan Nederland met 2,67 miljard euro. Italië is de grootste verliezer met 30,11 miljard euro voor Duitsland (23,44 miljard euro) en Frankrijk (13,86 miljard euro).
Er dragen heel wat elementen bij aan de vorming van zo’n tax gap: fraude, ontduiking, faillissementen en optimalisaties. Een andere belangrijke factor zijn administratieve fouten. Heel concreet ligt er een berg gratis geld te wachten voor elk Europees land, voor het éne al wat meer dan het andere.
Tax gap = gratis geld
Gratis geld is iets wat overheden massaal kunnen gebruiken nu begrotingstekorten oplopen na twee jaar worstelen met het coronavirus. Hoe kan je dat geld claimen? Grotendeels door e-invoicing te implementeren binnen grote bedrijven en kmo’s. Hiermee is de hele keten van facturering en betaling transparant en kunnen organisaties in real-time hun btw-verplichtingen voldoen. Dat resulteert tegelijk ook in minder werk voor bedrijven eens het systeem actief is, maar ook voor de overheid.
Hier komt Frankrijk in het verhaal met een ambitieus plan om e-invoicing op korte termijn te verplichten bij bedrijven. “Tegen juli 2024 moeten in een eerste fase alleen de grootste Franse bedrijven zich aansluiten binnen het netwerk”, zegt Jens Närger, Product Marketing Manager bij Basware.
Tegen juli 2024 moeten in een eerste fase alleen de grootste Franse bedrijven zich aansluiten binnen het netwerk
Jens Närger, Product Marketing Manager bij Basware
We halen hem erbij om de tax gap in mensentaal te vertalen, iets waar ze bij Basware graag tijd voor vrijmaken. Wanneer een land e-invoicing verplicht maakt, spint het bedrijf garen. Plots moet je niet langer evangeliseren waarom, maar moet je tussen de grote (nationale) concurrentie om een plaats vechten.
Ambitieuze Franse deadline
Frankrijk plakt een heel ambitieuze deadline op zo’n ingrijpend project volgens Närger. “De kogel is sinds eind vorig jaar door de kerk, maar het certificeringsprogramma voor PDP (Plateforme de Dématérialisation Partenaire) start pas vanaf september 2023. Dat geeft providers heel weinig tijd om compliant te zijn.”
Volgens Mekki Ben Othman, Senior Product Manager bij Basware, zijn er heel veel PDP-aanbieders die interesse tonen. “Vandaag zien we dat meer dan 80 service providers interesse tonen om een oplossing aan te bieden. Hoeveel de finish zullen halen om klaar te zijn tegen het certificeringsproces kan ik niet voorspellen, maar ik verwacht dat er heel veel zullen afvallen. De vereisten zijn loodzwaar en vragen heel wat expertise.” Hij zinspeelt hiermee op de troeven van zijn werkgever die al meer dan 35 jaar ervaring heeft binnen de business.
“Je moet er rekening mee houden dat grote bedrijven heel veel internationale klanten hebben en een lokale aanwezigheid in vele landen met allemaal eigen nationale regels rond facturatie en betalingen. Het laatste wat je wil is tientallen PDP-providers omarmen om alles wereldwijd af te dekken. Dan zijn grotere spelers zoals Basware interessant die de bulk van de landen dekken en meerwaarde genereren op globaal niveau.”
Starten met B2G, daarna B2B
De deadline van juli 2024 geldt voor nationale en internationale B2B e-invoicing en B2C e-reporting bij elk Frans bedrijf. Wat betreft uitgaande facturen moeten enkel de grote bedrijven zich schikken. Concreet betekent dit wel dat alle Franse bedrijven een PDP-platform moeten kiezen of het overheidsplatform PPF om compliant te zijn voor het zenden en ontvangen van facturen.
Deze graduele uitrol in combinatie met een pilootfase met focus op grote bedrijven maakt de eerste uitrol ietwat gemakkelijk. Het geeft Frankrijk tijd om best practices te verzamelen voor de volgende fase. “Dat is de beste aanpak wat mij betreft,” benadrukt Othman. “Zulke zaken zijn heel complex, snel implementeren en fouten maken resulteert in een financiële catastrofe.”
Als eerste stap moeten overheden altijd eerst experimenteren met e-invoicing voor overheidsopdrachten.
Mekki Ben Othman, Senior Product Manager bij Basware
Volgens hem moeten overheden altijd als eerste stap experimenteren met e-invoicing voor overheidsopdrachten, iets wat al langer gebeurt in Frankrijk. Met dergelijke B2G-transacties kan je heel wat ervaring op doen, wat je kan vertalen naar een concretere uitbreiding richting B2B in de toekomst.
Het kan extremer
Frankrijk gaat overstag, maar het is niet het eerste land binnen de Europese Unie. Italië verplicht vandaag al e-invoicing en zit al sinds dit jaar in de laatste fase waar kleine ondernemingen zich moeten schikken naar de nieuwste regels. In Polen starten ze vanaf 2023 met de verplichting voor e-invoicing.
Närger haalt ook twee bijzondere voorbeelden aan van buitenlandse e-invoicing-projecten. “In Mexico gaan ze zelfs een stap verder en heeft de staat 100 procent zichtbaarheid in de bankrekening van elk bedrijf. Ze zenden organisaties de belastingrapporten waar alles ineens al staat ingevuld. Daar moet je jezelf motiveren bij een wijziging, helemaal de omgekeerde wereld.”
Een tweede voorbeeld haalt hij op het Afrikaanse continent in Malawi. “Daar zijn de B2C-factuurvolumes veel groter dan de B2B-factuurvolumes. Resultaat: de overheid voorziet nationale betaalterminals die rechtstreeks gekoppeld worden aan de aankopen. Dat is een heel elegante oplossing waar politieke moed voor nodig is.” Bij dat laatste raakt hij de belangrijkste uitdaging om in andere landen e-invoicing te realiseren.
Politieke moed vereist
Met Italië, Frankrijk en Polen binnen Europa is e-invoicing aan een opmars gestart. Volgens Othman wordt ook in België al gesproken over de technologie. “Zulke beslissingen vragen politieke moed. Anderzijds is niet elk land ideaal gepositioneerd om e-invoicing eenvoudig te omarmen.” Närger pikt hier als Duitser in met een voorbeeld uit eigen land.
Zulke beslissingen vragen politieke moed. Anderzijds is niet elk land ideaal gepositioneerd om e-invoicing eenvoudig te omarmen.
Mekki Ben Othman, Senior Product Manager bij Basware
“In Duitsland heb je 16 staten. Federaal moeten alle B2G-transacties via e-invoicing gebeuren. Op staatsniveau moet dat niet, behalve in Bremen of Berlijn. Bovendien hanteren ze verschillenden formaten omdat de taks-administratieopstelling net iets anders is. Je hoort het al: zolang niets centraal kan worden beslist, is dat een regelrechte nachtmerrie.”
Hoe dan ook kunnen we in de toekomst niet rond e-invoicing. De verplichtingen binnen Italië en binnenkort Frankrijk en Polen zorgen voor een belangrijke shift. Leveranciers moeten al extra stappen zetten om compliant te zijn en bedrijven in andere landen met een hoofdzetel in één van die drie moeten helemaal e-invoicing omarmen. De technologie is er klaar voor, enkel de politieke moed ontbreekt. Althans, tot de lokroep naar gratis geld te groot wordt.
Dit is een redactioneel artikel in samenwerking met Basware. Voor meer informatie rond hun oplossingen, kan je hier terecht.