HP Wolf Security for Business review: goed gerief, goed verstopt

HP’s zakelijke laptops komen met Wolf Security. Een sticker en een logo maken dat duidelijk, maar daarmee weet de leek niet wat Wolf Security nu precies is of doet. Wij gaan aan de slag met de business-versie.

Bij het opstarten zien we het HP-logo met daaronder een gestileerde wolvenkop. Datzelfde logo komt terug op een sticker op de laptop met bijhorend onderschrift: “HP Wolf Security”. Eén ding weten we zeker: iets wolfachtigs van HP heeft de ambitie om onze Elite Dragonfly G4 veilig te houden. Dat is goed nieuws: phishing en ransomware blijven populair en schorriemorrie in een duistere uithoek van het internet wil niets liever dan dat jij op de verkeerde bijlage klikt om je bedrijf een maand later digitaal te gijzelen.

Bescherming is een gedeelde verantwoordelijkheid. Microsoft doet sinds Windows 10 al heel wat via zijn uitstekende ingebouwde Defender-beveiliging, maar die werkt per definitie vooral op het niveau van het besturingssysteem. Windows 11 heeft diepere integratie met de (verplichte) hardwarematige TPM-module in laptops, waar onder andere beveiligingssleutels worden opgeslagen, maar daar houdt het op. HP vindt dat het als laptopfabrikant ook een verantwoordelijkheid heeft en probeert complementaire oplossingen te bieden die meer verankerd zijn met het fysieke toestel. In feite gaat het om een heleboel oplossingen en die leven samen onder de noemer Wolf Security.

Gratis en voor niets

Het gros van die oplossingen krijg je gratis en voor niets bij je HP-laptop. Onze Dragonfly komt met een Wolf Security for Business-licentie, maar wat dat precies is, mag je zelf uitvogelen. Over het algemeen zijn we geen fan van bloatware die zich opdringt, maar HP mag Wolf Security bij het installatieproces van een nieuw toestel best wel wat meer in de kijker zetten. Dit is immers geen bloatware maar handige software, zoals we verder zullen zien, maar dat moet je zelf ontdekken.

Die ontdekkingstocht begint bij het dashboard van HP Wolf Security, dat je via het systeemvak onderaan kan openen. Het dashboard ziet er een beetje uit als het beginscherm van een klassieke antivirusoplossing en is in eerste instantie vrij intuïtief. Je ziet er vijf belangrijke capaciteiten van de tool, die dienen als link naar de overeenkomstige instellingen. Je krijgt met een druk op de knop bovendien de korte samenvatting van de capaciteiten van iedere functie:

• Malwarepreventie: Deep Learning AI detecteert nieuwe bedreigingen en stopt bekende malware.
• Bedreigingsanalyse: isoleert malware die wordt geïnstalleerd via social-engineeringaanvallen of andere methoden en voorkomt zo infectie van de pc.
• Inlogbeveiliging: helpt diefstal van referenties te voorkomen door het blokkeren van phishingaanvallen waarbij de gebruiker wordt gevraagd zijn of haar wachtwoord in te voeren op een vervalste website.
• OS-bestendigheid: herstelt je OS met minimale tussenkomst van de gebruiker.
• Applicatiepersistentie: bewaakt kritieke toepassingen en waarschuwt in geval van een externe bedreiging.

Inconsistente terminologie

Je kan de capaciteiten hier inschakelen, waarna je de bescherming meteen een tandje hoger krikt. Helaas kiest HP hier voor inconsistentie. Bovenstaande namen zijn duidelijk, maar komen niet overeen met de effectieve productnamen die erachter schuilen. Bedreigingsanalyse is eigenlijk Sure Click. Die oplossing opent bijlages of links in een mail in een micro-VM zodat eventuele malware de pc niet kan infecteren.

Malwarepreventie is dan weer Sure Sense: een antivirusoplossing die verder gaat dan Defender in Windows, aangezien ze ook ongekende malware kan detecteren aan de hand van het gedrag van malafide code. Zo zijn er nog een aantal oplossingen met Sure-branding, zoals Sure Start dat ervoor zorgt dat je BIOS intact blijft en niet in het dashboard staat, en Sure Recover, dat onder de naam OS-bestendigheid leeft.

Niet alle functies zitten in het dashboard. Bij de meeste mogelijkheden horen beleidsregels en die kan je instellen via een online portaal. Zo kan je het gedrag van de bedreigingsanalyse sturen en aangeven welke bronnen wel of niet te vertrouwen zijn, en kiezen wie de antivirusbescherming aan- en uit mag zetten. Het portaal is toegankelijk via een HP-ID, maar kan ook gekoppeld zijn aan Microsoft Active Directory.

Zoek het zelf maar uit

Dat werkt best goed, maar in het Wolf Security-dashboard hanteert HP de Sure-benamingen voor de functies, en niet de benamingen uit het portaal. Nergens legt de fabrikant bovendien goed uit wat de overeenkomstigheid is. Zo is Wolf Security een stuk minder instapvriendelijk dan nodig.

Daar komt nog bij dat sommige functies alleen via de BIOS toegankelijk zijn. De details van de Sure Start-functionaliteit, pas je daar aan. Ook dat moet je zelf weten: noch het dashboard, noch het online portaal, verwijzen je door naar de BIOS-capaciteiten. In de BIOS zelf is het al helemaal onduidelijk welke functies een meerwaarde bieden en waarom, ondanks de summiere uitleg die je soms krijgt.

Wij testten Wolf Security vanuit het standpunt van de kmo of individuele koper van een HP-laptop, die zelf kan kiezen om aan de slag te gaan met de oplossing. Zonder extra begeleiding is die klant naar ons gevoel toch een beetje aan zijn of haar lot overgelaten. Verschillende gesprekken met HP maakten ons duidelijk wat het opzet en de meerwaarde van de capaciteiten van Wolf Security zijn, maar we vrezen dat die informatie velen niet zal bereiken. Het resultaat: een ijverige IT’er die alle HP-toepassingen er proactief afsmijt alvorens de laptop met eigen oplossingen uit te rusten.

Goed, maar gemakkelijk gemist

Dat is jammer, want de meerwaarde is ondanks de ietwat verwarrende structuur wel groot. Neem nu Sure Click (of Bedreigingsanalyse): wanneer we een document zoals een Word-bestand of een PDF openen, gebeurt dat in onze vertrouwde applicatie. Rond die app staat echter een blauw randje. Dat geeft aan dat de toepassing eigenlijk in een geïsoleerde virtuele machine draait. Hetzelfde geldt voor links, die in HP’s eigen geïsoleerde browser openen.

De functionaliteit is hier niet beknot en het extra niveau van beveiliging dat HP biedt is significant. Klik je per ongeluk verkeerd, dan ontploft eventuele malware schadeloos in de geïsoleerde container. Dat is een meerwaarde voor individuele gebruikers, enterprises, en alle gebruiksscenario’s daartussen.

Hetzelfde geldt voor de mogelijkheid tot eenvoudig herstel, of de BIOS-beveiliging die ook rootkits tegenhoudt. HP integreert zelfs een eigen beveiligingschip in z’n laptops om al die functionaliteit te bieden. Je betaalt er dus voor, haast zonder het te weten.

HP Wolf Security is een relevante beveiligingssuite met heel wat geavanceerde functionaliteit, netjes ondersteund door de hardware. Er zijn ongetwijfeld heel wat gebruikers die uit onwetendheid vandaag voor een alternatieve oplossing betalen die hetzelfde of minder kan, omdat de Wolf Security-capaciteiten nergens duidelijk werden voorgesteld.

Troef

Met de sticker op de laptop zet HP een grote stap in de goede richting en de oplossingen zijn al een stuk beter geconsolideerd dan pakweg een jaar of twee geleden. Toch is er nog werk aan de winkel. Dat is meteen ook ons grootste punt van kritiek op de oplossing. Die biedt verder best handige en meestal goed vindbare beveiligingscapaciteiten die niet in de weg zitten, maar toch meerwaarde bieden. Grote uitblinker is wat ons betreft Sure Click en de VM-isolatie. HP mag Wolf Security nog wat beter structureren en uitspelen: de suite kan wat ons betreft een terechte reden zijn om een HP-laptop te kiezen boven een equivalent van een concurrent.

Dit artikel is onderdeel van een reeks over de rol van HP in laptopbeveiliging. HP heeft geen inspraak in de inhoud van deze review. Klik hier voor meer info over Wolf Security, of hier als je het HP wil contacteren rond deze oplossingen.