Microsoft Surface Laptop Go 2 review: rups wordt vlinder

De prijs-kwaliteitsverhouding van de eerste Surface Laptop Go van Microsoft zat behoorlijk scheef, waardoor we dat toestel niet echt interessant konden noemen. Met de Surface Laptop Go 2 onderneemt Microsoft een nieuwe poging. Hebben de productontwikkelaars in Redmond hun lesje geleerd?

Op papier doet de Microsoft Surface Laptop Go 2 ons watertanden. Microsoft combineert een Intel Core i5-1135G7 met 8 GB aan RAM en een 256 GB SSD in een mooi 14,4 inch chassis. De schermresolutie van 1.536 x 1.024 van het 15:10-display is niet adembenemend hoog, maar volstaat wanneer we naar het prijskaartje van ons testmodel kijken. 718 euro exclusief btw is erg scherp voor een laptop die premium aanvoelt.

Lichtgewicht

De Surface Laptop Go 2 is compact licht. Met 1,1 kg weegt de laptop bijna 100 gram minder dan de ultrapremium XPS 13 Plus van Dell. Over de bouwkwaliteit hebben we niets dan lof. De aluminium behuizing voelt stevig aan en het toetsenbord is best kwalitatief, al moet het op het vlak van feedback duidelijk onderdoen voor exemplaren van Lenovo.

Microsoft voorziet de laptop van een compact touchpad dat responsief is, maar naar ons gevoel niet zo aangenaam klikt. De klik-actie is te minimalistisch. Dat is natuurlijk geen ramp, hoogstens een klein verbeterpunt.

Te verantwoorden schermresolutie

Tijd om het scherm er terug bij te nemen. Bij het vorige model rekenden we de laptop nog af op zijn bescheiden resolutie, maar dat was vooral in combinatie met het prijskaartje. Dit toestel is zo’n driehonderd euro goedkoper, wat het display in een heel ander daglicht plaatst. Dat kan je best letterlijk nemen: de eerste Surface Laptop Go kon je met zijn schermhelderheid van 358 cd/m² niet al te best in de zon gebruiken. De Surface Laptop G2 krikt te verlichting op tot een knappe 504 cd/m², wat een wereld van verschil maakt.

lees ook

Microsoft Surface Laptop Go review: te kort door de bocht

Toch vervalt niet alle kritiek. Zeker wanneer je naar dialoogvensters met kleinere lettertjes kijkt, missen we toch enkele pixels voor een haarscherpe weergave.

De kleuren zien er verder netjes uit met dank aan een hoog contrast, en zelfs de kleurechtheid is best prima. We meten een DeltaE voor de witbalans van 3,5: onvoldoende voor de grafische professional (daarvoor zoeken we een waarde vanaf DeltaE 2,0 of lager), meer dan genoeg voor het grote publiek.

De schermranden zijn verder aan de dunne kant, maar niet speciaal. Bovenaan vinden we een ingebouwde webcam, die helaas geen Windows Hello ondersteunt. De webcam is niets speciaals en heeft een resolutie van 0,9 MP (1.280 x 720). Dat volstaat, maar het blijft ons verwonderen hoe veel laptops achterophinken vergeleken met zelfs budgetsmartphones.

Bescheiden poortselectie

Wat poorten betreft, hoef je niet te veel te verwachten. Microsoft voorziet een Surface Connector voor de arme zielen die in dat gedoemde ecosysteem hebben ingetekend, en verspilt daarmee plaats voor nuttigere alternatieven. USB Type-C tekent gelukkig wel present, al ondersteunt de poort geen Thunderbolt. Je kan zowel via USB als langs de Surface Connector laden, waardoor je die laatste helemaal kan negeren.

We zijn aangenaam verrast omdat Microsoft wel plaats vindt voor een USB Type A-poort en een 3,5 mm audiojack. Dat laatste is opnieuw een pluspunt vergeleken met de veel duurdere Dell XPS 13. Helaas zijn we daarmee rond: een extern apparaat sluit je aan via USB, aangezien de laptop geen DisplayPort- of HDMI-aansluitingen heeft.

Gebalanceerde configuratie

Onder de motorkap zien we een gebalanceerde configuratie. De Intel Core i5-1135G7 is misschien een generatie gedateerd, maar daar zal je niet veel van merken. De 10 nm-chip van Intel blijft een efficiënt prestatiebeest. 8 GB aan RAM is voldoende voor dagelijks kantoorgebruik, al zal je bij grote spreadsheets of foto- en videobewerking wel de limieten van het beschikbare geheugen aftasten.

De componenten breken samen geen records, maar bieden faire prestaties voor een instaplaptop. Uiteraard doet de laptop onder voor exemplaren met betere specificaties, maar hier vertellen de benchmarks niet het hele verhaal. Prijs-kwaliteit zit alles snor en we werken op een naar ons gevoel responsief toestel.

Bovendien slaagt Microsoft er goed in om de Surface Laptop Go te koelen. De Core i5-chip draait bij een zware workload aan 2,8 GHz voor ongeveer een halve minuut, waarna de kloksnelheid zakt naar 2,4 GHz: de geadverteerde basisfrequentie. Je krijgt met andere woorden toegang tot de volledige capaciteit van de Core i5.

Daarmee zou het verhaal rond zijn, moest Dynabook het met de Tecra A40-J niet beter doen. Dat toestel heeft bijna identieke specificaties, met evenveel opslag, RAM en dezelfde processor. Toch scoort de Dynabook consequent beter omdat de Core i5 nooit tot zijn basiskloksnelheid terugvalt. Knappe koeling zorgt met andere woorden voor een permanente turbo. Dynabook kan dat omdat de Tecra A40 wat logger is, meer weegt en meer ruimte biedt om de warmte weg te werken.

Geen eMMC

De opslag komt van een M.2 PCIe-SSD van Kioxia. Dat zien we graag, aangezien Microsoft vorige configuraties van zijn Surface Laptop Go nog met een eMMC  durfde uitrusten. We zien hier nette prestaties, met sequentiële lees- en schrijfsnelheden van respectievelijk 2,4 GB/s en 1,4 GB/s.

Batterij

Van de batterij hadden we iets meer verwacht. Ondanks de relatief lage resolutie en de middenmoot-configuratie komen we op een batterijduur bij gemiddeld gebruik van net geen zeven uur. Met de Surface Laptop Go 2 haal je met andere woorden geen volledige werkdag zonder stopcontact.

De Dynabook Tecra A40-J is hier opnieuw de grote uitdager. Het toestel gaat bijna drie uur langer mee op één lading, maar weegt natuurlijk een stuk meer.

Ook opladen gaat niet bliksemsnel. Om de laptop halfvol te tanken, heb je al drie kwartier nodig met de lader uit de doos. Met een USB-C-lader gaat het niet sneller. Er zijn grotere zondaars (zoals opnieuw de Dell XPS 13), maar veel moderne toestellen omarmen toch snelladen.

Knap totaalplaatje

Het samenspel van al het bovenstaande maakt van de Microsoft Surface Laptop G2 een fijn toestel aan een fijne prijs. Perfect is de laptop niet: de resolutie mag iets hoger, de batterij zit in de middenmoot, het touchpad klikt niet zo leuk en het aantal aansluitingen is beperkt. Aan 718 euro excl. btw zijn dat niet zozeer zware punten van kritiek, maar eerder zichtbare compromissen die Microsoft heeft gesloten om de verder uitstekende laptop aan dit prijspunt in de markt te zetten.

lees ook

Dynabook Tecra A40-J review: doordacht, maar niet vrij van frustraties

De vraag is dan: zijn die compromissen gerechtvaardigd? Vorig jaar was het antwoord een duidelijke nee, dit jaar schiet Microsoft met de Surface Laptop G2 wel in de roos. Dit mooie toestel is een plezier om mee werken en geeft je niet het gevoel dat je met een budgetlaptop op stap bent. Het design is premium, net als het gewicht, en de prestaties zitten goed. Dankzij de gebalanceerde configuratie krijg je bovendien de pk’s waar je voor betaalt.

Kijken we naar de specificaties alleen, dan is de Dynabook Tecra A40-J echter een serieuze uitdager. Voor ongeveer honderd euro meer biedt Dynabook je significant betere prestaties en een veel langere batterijduur. De resultaten vertellen in dit geval niet het hele verhaal. Zoals je in de review kan lezen, slaat Dynabook de bal elders mis. Een slecht touchpad en een gebrekkige schermhelderheid maken de laptop minder praktisch. Zoek je een instaplaptop, dan is de Microsoft Surface Laptop Go 2 voor ons op dit moment de beste keuze.