We gaan aan de slag met een tank van een workstation van Asus. De fabrikant combineert een krachtige Quadro-kaart en een Xeon-processor met tonnen RAM en een touchpad die dubbel dienstdoet als scherm. Levert Asus een gebalanceerd geheel af?
Met een hoogte van 2,8 centimeter en een gewicht van 2,5 kilogram zal niemand de 17 inch Asus ProArt Studiobook (4.968 euro exclusief btw.) een lichtgewicht noemen. Asus kiest een stijlvolle grijsblauwe uitvoering voor de laptop met koperen accentjes. Dat werkt: het ziet er uniek en modern maar professioneel uit en helpt bovendien om de Studiobook van andere merken te onderscheiden.
Verrassend genoeg opteert de laptopbouwer voor plastic, al geeft het toestel op geen enkel moment een goedkope indruk. Daar zorgt de uitstekende bouwkwaliteit voor. De machine voelt stevig en rigide aan en is voorzien van een uitstekend toetsenbord dat voldoende feedback geeft en aangenaam wegtypt. Het numerieke klavier is een fijne toevoeging. Het touchpad mogen we dan weer een buitenbeentje noemen, maar daarover later meer.
Xeon en Quadro
De ProArt Studiobook is immers een mobiele workstation pur sang, wat betekent dat de belangrijkste eigenschappen aan de binnenkant zitten. Ons testmodel is opgebouwd rond een Intel Xeon E-2276M met zes rekenkernen en twaalf threads. Laat je niet misleiden door de Xeon-naam: met zijn basiskloksnelheid van 2,8 GHz is deze chip amper 100 MHz hoger geklokt dan de Intel Core i7-10850H die de Xeon zelfs overtreft in maximale turbofrequentie: 5,10 GHz voor de Core, 4,7 GHz voor de chip in deze laptop.
De Xeon-chip kies je dus niet voor de prestaties, al zijn die meer dan voldoende. Intels workstationprocessor brengt vooral interessante zakelijke functies mee. De Xeon-reeks is immers de enige die ECC-geheugen ondersteunt en daar bevat onze Studiobook 64 GB van. Asus kiest voor klassiek single bit ECC-geheugen. De combinatie toont al aan dat de Asus Proart Studiobook geschikt is voor professionals die in kritieke omgevingen aan de slag gaan, waar een crash door een bitflip uit den boze is. Denk daarbij aan usecases waarin de workstation zware simulaties moet draaien en verloren rekentijd gelijkstaat aan verloren geld.
De Xeon-chip kies je niet voor de prestaties, maar voor het ECC-geheugen
Processor en RAM krijgen bijstand van een Nvidia Quadro RTX 5000. Dat is de krachtigste Quadro RTX-kaart die Nvidia voor mobiele toestellen beschikbaar stelt. De kaart is vergelijkbaar met de gelijknamige desktopversie, maar de prestaties zijn zo’n twaalf procent lager. De specificatielijst werken we af met een 1 TB M.2 NVMe-SSD.
Prestaties
Wat betekent al dat hardwaregeweld nu in de praktijk? Afgaande op de prestaties kan je al vermoeden dat Asus de ProArt-studiobook richt op workloads die ofwel grafisch georiënteerd zijn, ofwel profiteren van gpu-acceleratie. De vergelijking met de HP Zbook 15 G6 die we onlangs testten, illustreert dat punt. Die laptop had aanzienlijk minder RAM (16 GB) maar kreeg met de Intel Core i7-9850H een vergelijkbare hexacore-gpu mee. De Nvidia Quadro RTX 3000 staat duidelijk een trapje lager dan de RTX 5000 in onze Asuslaptop.
Kijken we naar cpu-centrische workloads zoals een Handbrake-conversietest, dan zien we dat de Zbook van HP met zijn Core i7 zelfs net iets beter presteert. Op andere benchmarks zoals de 7Zip-compressietest doet de Asus ProArt Studiobook het dan weer beter. De cijfers tonen vooral aan dat de mobiele workstation een krachtige processor aan boord heeft, maar nu ook weer geen potten breekt met cpu-prestaties.
De Studiobook is pas echt in z’n element wanneer we aan het grafische werk beginnen. De Maya-test toont samen met de Catia-simulatietest aan wat de Quadro RTX 5000 in z’n mars heeft. Asus is de eerste die ons een workstation met de gpu opstuurt, wat impliceert dat het toestel alle andere mobiele workstations die onze pijnbank passeerden, achter zich laat.
Het zal je niet verbazen dat al dat rekengeweld zijn tol eist van de batterij. Die is niet al te best: bij vrij klassiek kantoorwerk kan de laptop nog vijf uur zonder stopcontact, werp je de totale capaciteit van de hardware in de strijd, dan zie je de accu leeglopen. Dat is normaal voor een workstation van dit kaliber en zien we dus niet als een minpunt.
Dat Asus volop inzet op de snellaadcapaciteit, is omgekeerd wel weer een absoluut pluspunt. Op een half uur laad je het toestel half op, op een uurtje zit je aan 80 procent. Daarmee evenaart en overtreft de laptop de meeste ultrabooks die we al onder handen namen.
Renderen, modellen bouwen, simulaties draaien of deze website lezen: de actie vindt grotendeels plaats op het uitstekende matte Full HD-scherm. Dat pantone-gecalibeerde display zit ingebakken in compacte schermranden die desalniettemin ruimte bieden voor Windows Hello IR-camera’s. We zeggen grotendeels, aangezien de Asus Proart StudioBook nog een scherm aan boord heeft: de ‘Screenpad 2.0’.
Screenpad
Die Screenpad is een aanraakscherm ter grootte van een klassieke touchpad. Voor we over de extra functionaliteit beginnen: je kan het ding gewoon uitschakelen waarna het zwart wordt, eruitziet als een gewoon touchpad en ook zo werkt. Dat is handig wanneer je de Screenpadfunctionaliteit te gimmicky vindt, of gewoon batterij wil uitsparen.
De Screenpad 2.0 meet specifiek 5,56 inch en heeft een resolutie van 2.160 x 1.080. De aspectratio is met andere woorden anders dan die van het hoofdscherm waardoor het ding een hogere resolutie heeft. Het schermpaneel wordt beschermd door glas dat behandeld is tegen vingerafdrukken. Dat merken we in dagelijks gebruik: hoewel je de touchpad constant bepotelt, blijft die vrij proper.
Asus bouwde een synergie in tussen het hoofdscherm en het minidisplay. Dat betekent dat je de touchpad als tweede scherm kan gebruiken, want handig is wanneer je bijvoorbeeld informatie moet vergelijken of overtypen. Je kan verder een handvol applicaties speciaal op het scherm laden. Denk daarbij aan Spotify of een hulptoepassingen voor bijvoorbeeld Excel en Office.
Los daarvan laat Asus je toe om enkele sneltoetsen te configureren voor veelgebruikte functies. Die veranderen mee per applicatie, zodat je veelgebruikte combinaties kan omzetten naar knoppen. Zodra je weet hoe het werkt, biedt de Screenpad een meerwaarde al willen we waarschuwen dat niet alle functies even intuïtief werken. Het loont met andere woorden de moeite om even uit te vissen wat er allemaal kan.
Beperkte meerwaarde
De extra schermruimte heeft één groot nadeel: ze zit in de weg van de touchpad. Hoewel Asus het eenvoudig maakt om snel te wisselen tussen muisfunctionaliteit en het extra scherm, vinden we de meerwaarde van het ding in de praktijk beperkt. Zonder externe muis waren we al snel geneigd de Screenpad-mogelijkheden uit te schakelen.
In een handvol gevallen zien we een duidelijke meerwaarde, maar over het algemeen zijn we geneigd de Screenpad onder gimmick-categorie te stoppen. Asus verdient een pluim omwille van de innovatieve richting die het uit wil, maar we betwijfelen dat veel mensen deze laptop gaan kopen omwille van de technologie.
Goed gerief
Los daarvan is de Asus ProArt Studiobook een erg goede mobiele workstation. De pure kracht gecombineerd met de stevige behuizing en het uitstekende scherm staan garant voor een uitstekend totaalpakket. Bovendien ziet de laptop niet om aansluitingen verlegen. Je krijgt drie USB A-aansluitingen, twee USB-C-poorten, een volwaardige ethernetaansluiting, HDMI, een SD-kaartslot en natuurlijk een afzonderlijke laadpoort, aangezien het benodigde wattage voor dit toestel de limieten van de USB C-standaard overschrijdt.
We zouden het toestel absoluut aanraden aan mensen die deze rekenkracht nodig hebben, met één bedenking. Als je extra investeert in een laptop met Xeon en ECC-geheugen voor optimale stabiliteit, is extra touchpadfunctionaliteit via de Screenpad dan een meerwaarde of net een risicofactor? Less is more, denken wij persoonlijk, en voor een toestel in deze categorie zouden we conservatiever kiezen.
Asus ProArt Studiobook W730G5T: Intel Xeon E-2276M, Nvidia Quadro RTX 5000, 64 GB EEC DDR4 RAM, 1 TB SSD, FHD mat 1.920 x 1.200-scherm, Windows 10 Workstation – 4.968 euro excl. btw.
.pro’s
- Krachtige prestaties met high end gpu
- ECC-geheugen voor wie wil
- Mooi gecalibreerd scherm
- Bouwkwaliteit
- Herkenbaar maar strak design
.contra’s
- Screenpad geen grote meerwaarde op dit type laptop
- Plastic-behuizing aan hoge prijsklasse