Twee maanden met de Huawei P20 Pro – smartphonefotografie zet een stap vooruit

Waar Huawei een aantal jaar geleden vooral bekendstond als een fabrikant die veel telefoon voor weinig geld leverde, heeft het bedrijf steeds meer te maken met merken die het trucje kopiëren. De opkomst van onder andere Oppo, Xiaomi en OnePlus betekenden dat Huawei zich toch ook echt in de strijd voor de high-end gebruiker moest gooien. Geen eenvoudige klus, als je bedenkt hoe dominant Apple en Samsung zijn in dat segment. Er zijn echter grote stappen gezet. Vandaag is het de beurt aan het nieuwste high-end toestel van Huawei, de P20 Pro. Vinden we dit een telefoon waar Apple en Samsung bang voor moeten zijn?

De aanval op de twee marktleiders is niet nieuw. Voorgaande jaren waren toestellen als de P9 Plus en P10 Plus ook bedoeld als concurrenten voor de Galaxy S7 Edge, Galaxy S8+ en iPhone-modellen. Toch had Huawei op het eerste oog een opvallend voordeel ten opzichte van de concurrenten: zijn topmodel was ongeveer zo’n 200 euro goedkoper. Voor 749 euro had je vorig jaar Huawei’s beste smartphone, de P10 Plus.

P20 Pro is echt high-end

Maar die tijden laat het Chinese merk achter zich. Het huidige vlaggenschip verschijnt met een adviesprijs van 899 euro. Daarmee is het 50 euro goedkoper dan de Galaxy S9+. Wel blijft de iPhone X nog fors duurder, die kost 1159 euro.

We kunnen ons voorstellen dat de gemiddelde consument bereid is wat extra te betalen voor een vertrouwde keuze. Dan blijft hij dus uitkomen bij Apple of Samsung. Het zou echter zonde zijn om deze P20 Pro geen kans te geven. Al tijdens de eerste uren merken we dat deze telefoon krachtig en stijlvol is. Er is ook een Twilight-versie in omloop, waarvan de kleur van de behuizing verandert afhankelijk van de hoek waaronder je ernaar kijkt. Iets waarmee je ongetwijfeld de aandacht trekt.

We hebben de P20 Pro ongeveer twee maanden gebruikt als primair toestel, zodat we een goed beeld hebben over gebruik op de wat lange termijn. Precies zoals een gemiddelde consument hem ook zou gebruiken. Lees verder als je wilt weten wat we ervan vinden.

Camera’s springen eruit

Het meest opvallend aan de P20 Pro zijn de drie camera’s aan de achterzijde. Hiermee slaagt Huawei erin om onderscheidend te zijn van de concurrentie, waar fotografie ook erg belangrijk is. Volgens Huawei gaat het ook om de eerste triple-lenscamera setup ter wereld. Het camerasysteem is ontwikkeld in samenwerking met Leica, iets wat op de achterkant van de telefoon geschreven staat. Met deze partij doet Huawei al enkele jaren zaken.

Van dit camerasysteem heeft de hoofdcamera een sensorresolutie van 40MP en een lens met een diafragma van f/1.8. Dit wordt aangevuld met een 20MP monochrome camera met diafragma van f/1.6 en een 8MP telelens met diafragma van f/2.4. En dan bevindt er zich aan de voorkant nog een 24MP selfiecamera.

Iedere camera heeft daarbij een eigen rol. De 40MP-camera legt de kleuren vast, de 20MP-camera legt de details en diepte vast en de 8MP-camera is er voor het zoomen. Uiteraard werken deze samen.

Vanwege de hoge resolutie van de hoofdcamera is het sensorformaat extra groot, met 1/1.7-inch twee keer zo groot als de Galaxy S9 en iPhone X. De derde camera is wel wat vreemd geplaatst. Twee zijn namelijk omringd door een aparte behuizing. Daardoor lijkt het alsof de derde er wat bijhangt, mooier was geweest als alle camera’s in de behuizing waren opgenomen.

Display

Om de geschoten plaatjes mooi weer te geven komt de P20 Pro met een 6,1-inch OLED-scherm, waarmee het meegaat met de twee concurrenten. Met een Full HD+-resolutie (2240 bij 1080 pixels) en pixeldichtheid van 408ppi is er een prima keuze gemaakt. Het verschil met QHD-resolutie (2560 bij 1440 pixels) kan je weliswaar waarnemen, maar is ook weer niet heel groot.

Onderdeel van het scherm is de notch. Het paneel kent een beeldverhouding van 18,7:9, waarmee het ietsje groter is dan de gemiddelde telefoon. De screen-to-body ratio komt uit op 82 procent. Het scherm had nog wat gevulder kunnen zijn als Huawei de notch wat had opgerekt, zodat het de rand onderaan het scherm had kunnen laten vallen.

Ontwerp

De balk onderaan het display zit er wel met reden. Huawei kiest ervoor om de vingerafdrukscanner in de fysieke thuisknop te plaatsen. Daarmee is het wel iets anders dan de iPhone X, Apple heeft deze authenticatiemethode laten vallen. Bij de Galaxy S9+ gebruikt Samsung wel een vingerafdrukscanner achterop de telefoon, om de fysieke thuisknop te laten vallen.

Het is ook maar goed dat de vingerafdruklezer niet achterop is geplaatst. Daar is het namelijk al zo druk. Aan de linkerkant bevinden zich de camera’s, de flitser en daarna wat tekst over Leica en Huawei. Rechtsonder staan nog wat logootjes, zoals de waarschuwing om de telefoon niet in de container te gooien.

Huawei heeft verder goed nagedacht over het ontwerp. Door voor glas te kiezen krijg je ook daadwerkelijk het idee dat je met een premium toestel te maken hebt. De randen zijn mooi rond afgewerkt en de power-knop en volumeknop zitten handig gepositioneerd. Dat wil zeggen, je kunt er eenvoudig bij. Voor personen die heel ijdel zijn, is het goed om te weten dat de achterkant van de blauwe versie ook niet misstaat als spiegel.

Overige hardware

Intern kiest Huawei voor de eigen Kirin 970 system on a chip (SoC), die het merk introduceerde bij de Mate 10-lijn van eind 2017. Deze komt uit de fabriek van TSMC, waar de chips gebakken zijn op een 10nm proces. De Kirin 970 heeft vier Cortex A73-kernen geklokt op 2,36GHz en vier A53-kernen geklokt op 1,84GHz. Op grafisch gebied is er een ARM Mali-G72MP12 met een snelheid van 850MHz.

Bij deze SoC doet Huawei er nog een stapje bovenop door er een neural processing unit (NPU) aan toe te voegen. De NPU richt zich op het verwerken van kunstmatige intelligentie (AI), zodat de CPU hier niet mee belast wordt. Dergelijke taken zijn daardoor vaker lokaal te verwerken, in plaats van in de cloud.

Het lijkt er dan ook op dat we met een krachtige SoC te maken hebben. Om dit toch even in perspectief te plaatsen, hebben we de Geekbench 3-benchmarks gedraaid. Zo weten we ook waar de P20 Pro staat ten opzichte van de concurrentie.

Op basis hiervan zijn de iPhone X en Galaxy S9 op dit gebied beter, al zeggen benchmarks vaak ook niet alles. We zien dergelijke tests vaak als een mooie richtlijn. Bovendien hoeft het bij voorbaat geen slecht teken te zijn om wat lager te scoren dan de absolute top. Een SoC kan het namelijk rustiger aan doen om het energieverbruik te verlagen.

Op het gebied van hardware is de P20 Pro verder nog voorzien van 6 GB werkgeheugen en 128 GB opslagcapaciteit. Je kunt de opslagruimte niet uitbreiden middels microSD.

In de praktijk: software

De Huawei P20 Pro komt standaard met Android 8.1 Oreo, inclusief de eigen EMUI 8.1-schil. In het verleden leidde de skin ertoe dat sommige Huawei-telefoons slechte reviews kregen, aangezien bijna alles van Android werd aangepast. Het kopiëren van iOS was één van de verwijten die het merk kreeg. Bij de P20 Pro doet Huawei het een stukje rustiger aan. En de bugs die EMUI met zich meebracht zijn ook zo goed als verleden tijd.

Het resulteert in een aantal software-features waar we zonder meer over te spreken zijn. Wij gebruiken bijvoorbeeld het volledige scherm, andere gebruikers zouden weer de voorkeur geven om wat functies boven en onderin te gebruiken. De notch kan uitgeschakeld worden zodat er alleen nog pictogrammen in dit gedeelte te zien zijn. De standaard navigatieknopjes zijn eveneens uit te schakelen, om vervolgens de fysieke thuisknop hiervoor te gebruiken. Kort tikken betekent dan terug, met ietsje langer ingedrukt houden ga je naar het thuisscherm en door te swipen kom je bij de recente apps terecht.

Afstandsbediening

Maar ook op het gebied van applicaties komt Huawei met wat goede toevoegingen, waaronder de slimme afstandsbediening. Deze maakt gebruik van de ingebouwde infrarood-technologie om verschillende apparaten te bedienen, van televisies tot airconditioning. Dat is door veel andere fabrikanten inmiddels juist achterwege gelaten. Zet je graag je smartphone in als universele afstandsbediening, dan is het goed om in het achterhoofd te houden in ieder geval.

Een andere opvallende functie heeft betrekking op apps zelf. Als je op het thuisscherm een app wat langer ingedrukt houdt, dan volgen er suggesties om over te gaan tot een bepaalde actie van die app. Bij WhatsApp vraagt de telefoon dan of je direct wilt gaan naar één van de veelgebruikte chats of een foto wilt maken. Dit doen andere fabrikanten overigens ook al enige tijd.

Rommelig

Op het gebied van software heeft Huawei dus een solide basis gelegd, al zitten er ook nog wat slordigheden in. De echte verfijning lijkt in de software nog niet te zijn doorgedrongen. Wij gebruiken veel verschillende apps en proberen daarom wat orde te houden. Daar werkt Huawei niet aan mee. Een aantal standaard eigen apps van de fabrikant konden we niet snel vanuit het thuisscherm verwijderen, maar ook vanuit de instellingen kregen we dit niet voor elkaar. Voor het opschonen kunnen we dan het best alle voor ons irrelevante apps in een mapje plaatsen.

Anderzijds kleeft aan het gebruik van veel apps ook de vele meldingen die in de notificatiebalk opgenomen worden. De inkeping van de P20 Pro laat echter vrij weinig over voor het opstapelen van notificaties. Daarnaast staat de informatie soms erg dichtbij de randen. Het blijft nog een beetje zoeken dus, het optimaal gebruiken van zo’n inkeping.

In de praktijk: camera

Huawei zet dit jaar vooral in op fotokwaliteit, waar de drie camera’s aan moeten bijdragen. Tijdens de presentatie laat het bedrijf de cijfers het verhaal versterken: het nieuwste vlaggenschip heeft een DxOMark-score van 109, tegenover 99 en 97 van de Galaxy S9+ en iPhone X. Een mooie indicatie, al heeft DxOMark ook financiële belangen. Bedrijven kunnen betalen voor een analyse en wijzigingen voorstellen. In het verleden zijn wij het in ieder geval al meerdere keren oneens geweest met de relatieve positionering van toestellen.

In de praktijk zijn we in ieder geval zeer te spreken over de camera’s van de Huawei P20 Pro. Dankzij de drie camera’s beschik je over drie keer optische zoom. Je zoomt dat dus in zonder dat de resolutie minder wordt, iets wat met digitale zoom wel gebeurt. Daarnaast is er nog de door software ondersteunde hybride optie met vijf keer zoom. Kwalitatief wat minder dan optische zoom, maar een nog steeds acceptabel eindresultaat.

Handigheidjes

De P20 Pro bevat ook allerlei handige functionaliteit voor fotografie. Zo kan je de speciale nachtmodus inschakelen om in het donker betere resultaten te behalen dan bij een standaard foto. Bij deze modus maakt de telefoon meerdere foto’s in een tijdsbestek van vier seconden, om tot een beter resultaat te komen. Iets wat je aanvankelijk onmogelijk acht om vast te leggen, wordt zo toch wel ineens een foto.

Natuurlijk blijft licht wel het ideale scenario om in te fotograferen. Vooral over de foto’s overdag zijn we goed te spreken. Er zit veel detail in de geschoten plaatjes. Ook ’s nachts zal de P20 Pro je zeker niet in de steek laten.

De fotografiemogelijkheden maken het een smartphone die je toch net wat vaker gebruikt voor het schieten van foto’s. We vinden het daarom jammer dat de P20 Pro niet met een microSD-kaartslot komt. Zeker op de nog wat langere termijn kunnen we ons voorstellen dat overmatig fotograferen ons forceert om beelden extern op te slaan, al is 128 GB opslagcapaciteit ook niet zomaar vol. Aan de andere kant, je foto’s wegschrijven naar de cloud is tegenwoordig ook zeer gangbaar natuurlijk.

Camerasoftware

Huawei ondersteunt het camerasysteem met kunstmatige intelligentie (AI). Het toestel herkent dan van welke scène je een foto wilt maken. Naar eigen zeggen gaat het om meer dan 500 scenario’s in 19 categorieën. Hierbij kun je denken aan eten, een document of een kat. Vervolgens past de software de instellingen aan om tot het beste resultaat te komen.

Dit levert echter niet altijd de gewenste resultaten op. Meer dan eens hebben we naar een plaatje staan kijken dat niet overeen kwam met de echte wereld. De lucht was ineens blauwer dan in de realiteit of bij een selfie werden automatisch schoonheidseffecten toegepast. Gelukkig kun je dit ook uitzetten of met een andere camera-app omzeilen.

Stabilisatie

De software ondersteunt ook bij het stabiliseren van beeld, zodat ook personen zonder een vaste hand goede foto’s kunnen schieten. Na een tel komt het beeld tot stilstand. Met name bij ingezoomde foto’s komt dit tot zijn recht, aangezien bewegen dan meer gevolgen heeft. Naast softwarematige beeldstabilisatie, is er overigens ook voorzien in optische beeldstabilisatie (in de lens dus). Volgens Huawei zou dat alleen in de 8MP-camera zijn gebruikt, maar uit de teardown van iFixit lijkt duidelijk te zijn dat alle drie de camera’s het hebben.

Over het algemeen maakt AI de camera-ervaring een stukje aangenamer. Wel hebben we een foto gemaakt van de Eiffeltoren, waarbij we inzoomden en trilden. Tijdens het terugkijken van onze foto’s zagen we ineens dat deze mislukt was. Er zat een kromming halverwege de Eiffeltoren, vermoedelijk door softwarebewerking. Helemaal onderaan vind je de betreffende foto.

 

 

 

 

 

In de praktijk: prestaties en accuduur

Zoals eerder besproken doen de benchmarks vermoeden dat we met een tragere telefoon dan de iPhone X en Galaxy S9+ te maken hebben. In de praktijk merken wij daar eigenlijk niets van. We hebben de P20 Pro uitgedaagd met meerdere zware games en liepen niet tegen iets als lag aan. Met multitasken heeft de telefoon geen probleem, je kunt vlekkeloos tussen apps switchen terwijl je via een streamingdienst op de achtergrond muziek luistert. Het opstarten van apps gaat eveneens lekker snel.

Na het drukken op de powerknop merken we niet eens dat er überhaupt een scan van het gezicht gemaakt is. Huawei weet dus op zo’n beetje ieder gebied snelheid te realiseren. En dat is zeker niet van invloed op de kwaliteit van gezichtsherkenning, die hebben we niet weten te foppen.

Accu

Wel wat vervelend is dat soms automatisch taken van apps die je even hebt weggedrukt – dus niet hebt afgesloten –  automatisch beëindigd worden. Dit komt onder meer voor als je in 9292 een reis hebt ingepland en later nog eens wilt kijken hoe het precies zat. Het besparen van energie zou dan de reden zijn om het geforceerd afsluiten.

Misschien is dat ook de manier waarop Huawei de indrukwekkende batterij realiseert. Met een capaciteit van 4000 mAh kun je makkelijk een hele dag je telefoon gebruiken, ook bij zwaar gebruik. We hebben het wel eens weten op te rekken tot anderhalve dag, waarbij we zeker niet rustig aan deden. Volledig opladen via de usb type-C-poort duurt vervolgens meer dan twee uur, maar dat is ook logisch bij een dergelijke capaciteit.

Daarmee overklast de batterij van de P20 Pro in ieder geval die van de Galaxy S9+, waar we in onze review niet zo over te spreken waren. Nadeel ten opzichte van de twee concurrenten is het ontbreken van draadloos laden.

Conclusie

Met de P20 Pro heeft Huawei een toestel op de markt gebracht waar Samsung en Apple in theorie bang voor moeten zijn. De drie camera’s op de achterkant geven het toestel niet alleen een eigen smoel, maar leiden ook tot kwalitatief hoogwaardige foto’s. Als je veel waarde hecht aan fotografie kun je eigenlijk niet om het nieuwe Huawei-vlaggenschip heen. Fijn is dat je dan ondersteund wordt door de 4.000 mAh batterij.

Voor 899 euro krijg je wel een telefoon waarbij de echte verfijning ontbreekt. Daardoor blijven sommige onderdelen wat rommelig aanvoelen. Dit zie je bijvoorbeeld terug in de software, informatie in de notch wordt soms slordig verwerkt. En ook qua uiterlijk hangt de derde camera er als het ware onder. Echt storend is het ook weer niet, het houdt ons zeker niet tegen om een gold award uit te delen.