De wet van Moore blijft volgens Intel bestaan. Mike Mayberry, CTO van de chipfabrikant, gelooft dat nieuwe materialen en benaderingen voor het fabriceren van chips ervoor zullen zorgen dat de in 1965 door Gordon Moore geformuleerde wetmatigheid van kracht blijft.
De wet van Moore stelt dat het aantal transistors in een geïntegreerde schakeling door de technologische vooruitgang elke twee jaar verdubbelt. De laatste jaren staat de wetmatigheid onder druk doordat het productieproces van processors tegen fysische beperkingen aanstoot. In een interview met de Wall Street Journal blijft Mike Mayberry, CTO van Intel, optimistisch dat de wet van Moore nog niet ten einde is.
Neuromorfische chip
Zo laat Mayberry weten dat Intel momenteel werkt aan een zogeheten neuromorfische chip, die net als het menselijk brein beslissingen neemt in reactie op geleerde patronen en associaties. Een chip in een zelfrijdende auto kan bijvoorbeeld objecten herkennen en daarop reageren. Intel zette in 2017 al groot in op zelfrijdende technologie door Mobileye, een Israëlische start-up die hardware en software voor autonome voertuigen ontwikkelt, voor een bedrag van 15,3 miljard dollar te kopen.
Mayberry erkent dat we nog ver verwijderd zijn van een toekomst waarin zelfrijdende auto’s goedkoop en waardevol genoeg zijn, zodat iedereen ermee rondrijdt. Het heeft volgens hem evenwel meer met economie en gedrag te maken, dan met technologie.
“Toen ik jong was, kon ik niet wachten om mijn rijbewijs te bemachtigen. Verrassend genoeg hadden mijn kinderen daar minder haast mee en misschien willen hun kinderen wel helemaal geen autorijden. Het merendeel van de auto’s zal waarschijnlijk voor de komende tien jaar worden bestuurd door mensen. Nu is er ook een vertrouwensfactor. Je hebt nog steeds te maken met het probleem van hoe ga je reguleren? Hoe ga je voor veiligheid zorgen? Hoe ga je mensen de voertuigen zonder bestuurder laten accepteren? Het is mogelijk dat verschillende regio’s, verschillende regeringen over de hele wereld verschillende benaderingen zullen kiezen”, aldus de Intel-CTO.
Machine learning
Ook heeft Mayberry zo zijn gedachten over machine learning. Hij benoemt een voorbeeld dat de complexiteit van de menselijke hersenen moet nabootsen. Het menselijk brein slaat informatie in meerdere lagen op. “Als ik zeg: ‘hoe was je pendelrit?’, zou je me één antwoord geven. Maar als ik zeg: ‘waren er vanochtend gekke chauffeurs?’, dan zou je een ander antwoord geven. Je hoeft niet in je gedachten terug te gaan en de hele tape af te spelen om dezelfde reis weer af te lopen. Machine-learningsystemen moeten dat wél doen”
“Dat komt deels door de manier waarop wij ze hebben gebouwd”, gaat Mayberry verder. “We begrijpen niet hoe mensen informatie goed opslaan om dat soort dingen te kopiëren. Als we een neuromorf systeem kunnen bouwen dat de hersenen modelleert, dan helpen we niet alleen de hersenen te begrijpen, maar kunnen we mogelijk ook betere toepassingen voor het neuromorfische systeem vinden. We zijn er dan min of meer in geslaagd om de natuur, de evolutie, te kopiëren.”
Artificiële intelligentie
Mayberry beweert dat artificiële intelligentie vandaag de dag geen benul van tijd heeft. Hij ziet neuromorphic computing dan ook als een volgende stap om daar verandering in te brengen: “Wat als ik tijd in de processor inbouw? De notie van tijd en interactie en feedback is een belangrijke stap voorwaarts, ten opzichte van wat we tot nu toe hebben kunnen doen.”
“Een neuromorf systeem kan mogelijk sneller een chaotisch systeem simuleren dan conventioneel computergebruik. Er zijn een aantal dingen die op een bepaald niveau chaotisch zijn. Zo zijn verkeer en het weer een voorbeeld. Er zijn talloze beslissingen, die je elke dag neemt, waarbij je meerdere beperkingen in evenwicht brengt”, legt hij uit. “Misschien dat je niet het perfecte antwoord vindt, maar je vindt snel genoeg een antwoord. Dat is precies het soort dingen dat we denken te kunnen doen met dit soort systemen – dat we in wezen het probleem kunnen stellen om sneller door obstakels heen te navigeren en een route te vinden die goed genoeg is, met minder rekenkracht dan de uitputtende proef met verschillende combinaties.”
Kwantumcomputing
Intel is ook verwikkeld in een concurrentiestrijd met Microsoft, Google en IBM om de eerste kwantumcomputers te ontwikkelen. Het duurt volgens Mayberry nog ruim tien jaar voor kwantumcomputing écht geïmplementeerd is. De systemen die voor die tijd op de markt worden gebracht, lossen zijn inziens de problemen niet op waarvoor de mens ze juist zou willen inzetten. Een idee dat bijvoorbeeld ook bij HPE leeft.
“Vandaag is de beste manier om te controleren of een geneesmiddel werkt het te maken en te testen. Als we succesvol zijn met kwantumcomputing, kunnen we dingen beginnen te simuleren waarvoor we vandaag alleen maar experimenten kunnen doen. Dat versnelt de snelheid waarmee we verschillende componenten kunnen kijken. Dat garandeert niet dat we een beter ingrediënt zullen vinden, maar het helpt bij de front-end van het proces”, besluit Mayberry.