Intel werkt met ‘Arctic Sound’ aan een eigen line-up van losse grafische kaarten. De processorspecialist gaat zo de strijd aan met AMD en Nvidia. Vanwaar komt deze gewaagde zet?
Intel is de ontegensprekelijke koning van de x86 processor, in al zijn vormen en maten. Buiten dat brede en winstgevende domein kan de blauwe chipspecialist zich traditioneel minder laten gelden. Dat houdt Intel niet tegen om zijn brede schouders onder een splinternieuw en op z’n zachtst gezegd spraakmakend project te zetten: Arctic Sound. De inzet is enorm: de relevantie en de reputatie van Intel als bedrijf staat op het spel.
Arctic Sound is de codenaam van Intels nieuwe line-up van afzonderlijke grafische kaarten (gpu’s). De processors van Intel bezitten al sinds 2010 een grafische component met de introductie van de Ironlake graphics op de Clarkdale en Arrandale-cpu’s. Sinds dan heeft Intel zijn HD Graphics doorontwikkeld tot een capabel onderdeel van zijn x86-processors voor laptops en desktops, maar we kunnen moeilijk stellen dat die ervaring volstaat om het op te nemen tegen gpu-specialisten Nvidia en AMD.
Koduri
Toch waagt Intel de gok. De verantwoordelijke voor het project is niemand minder dan Raja Koduri. De ex-baas van AMD’s Radeon-divisie sloot zich in november aan bij Intel. Toen waren de details nog schaarser dan nu. Koduri kreeg de opdracht om een high-end gpu te ontwikkelen voor de datacenter markt, en zou zich verder bezighouden met de doorontwikkeling van de geïntegreerde grafische capaciteiten op de cpu’s. Koduri is een grote naam, en die heeft Intel nodig om zijn project een air van realisme te geven. Het is immers niet de eerste keer dat de blauwen een poging ondernemen om een speler te worden op het gpu-veld.
Aan het einde van de jaren ’90, voor de gpu-markt geconsolideerd was, ging Intel al eens de strijd aan met de i740 (Auburn). Dat theoretische kanon leverde in de praktijk teleurstellende prestaties af, en zonk al snel in de vergetelheid. Intel ondernam in de jaren 2000 een tweede poging met Project Larrabee. Larrabee deed het nog slechter dan Auburn, en haalde de winkelrekken niet voor het in 2010 werd stopgezet.
De i740-kaart AGP kaart van Intel was geen lang leven beschoren. (beeld: Konstantin Lanzet)
De kennis die Intel met de projecten op deed, wierp uiteindelijk wel zijn vruchten af met de Xeon Phi-familie van x86-processors met een gigantische parallelle rekencapaciteit. Die zogenaamde ‘acceleratoren’ werden al snel een cruciaal onderdeel van ieder high performance computing-systeem (lees: supercomputer). Het steeds groeiende belang van die acceleratoren verklaart meteen waarom Intel de ‘derde keer, goeie keer’ boutade eens een kans wil geven.
